‌ماده 130 - وجوه دریافتی ماهانه پرسنل کادر ثابت و پیمانی عبارت است از مجموع حقوق و مزایای مستمر به علاوه مزایای شغل منهای کسورات.

‌بخش اول - حقوق و مزایای مستمر

‌ماده 131 - حقوق ماهانه پرسنل از مجموع چهار عامل زیر تشکیل می‌گردد: ‌الف - حداقل حقوق - مبلغ معینی است که به عنوان کمترین میزان حقوق دریافتی در سطح پرسنل مشمول این قانون پرداخت می‌گردد. ب - حق کارآیی - مبلغی است برابر با حاصل ضرب رتبه حقوقی به توان دو در واحد حق کارآیی. ج - حق ارتقاء - مبلغ ثابتی است که به طور یکسان در ازای نیل به یک درجه یا رتبه بالاتر به حقوق پرسنل افزوده می‌گردد. ‌د - حق پایه - مبلغ ثابتی است که به طور یکسان در ازای هر پایه که پس از هر دو سال خدمت به پرسنل تعلق می‌گیرد، به حقوق آنان افزوده‌می‌گردد. ‌تبصره 1 - اولین رتبه حقوقی برای پرسنلی که بر اساس تحصیلات پائین‌تر از پایان دوره ابتدایی استخدام می‌شوند برابر است با یک و برای‌دارندگان مدارک تحصیلی پایان دوره ابتدایی برابر است با 2 و در ازاء هر سال تحصیل بالاتر از آن یک واحد به آن افزوده می‌گردد. در محاسبه اولین رتبه‌حقوقی پرسنل، سنوات آموزشی قبل از نیل به درجه یا رتبه در بدو استخدام نیز منظور می‌گردد. ‌تبصره 2 - اولین رتبه حقوقی کارمندان موضوع ماده 74 این قانون برابر است با رتبه‌های مذکور در همان ماده. ‌تبصره 3 - رتبه تبصره پرسنل پس از اولین رتبه برابر است با تعداد درجات یا رتبه‌های دریافتی پس از نخستین درجه یا رتبه به اضافه اولین رتبه‌حقوقی.

‌ماده 132 - چنانچه فارغ‌التحصیلان آموزشگاه نظامی و دوره اول و دوم دانشکده علوم نظامی و پرسنل موضوع بندهای الف و ب ماده 69 این‌قانون به علت دریافت ارشدیت پس از طی حداقل مدت توقف در درجات نهایی مذکور در مواد 65 و 66 و 67 این قانون حداکثر 28 سال سابقه خدمت‌داشته و شایستگی و کارآیی لازم جهت نیل به درجه بالاتر را نیز دارا باشند ولی امکان اعطاء درجه به آنان وجود نداشته باشد در ازاء هر چهار سال یک‌واحد حق ارتقاء به حقوق آنان افزوده شده و به رتبه حقوقی آنان نیز یک واحد اضافه می‌شود، در صورتی که باقیمانده خدمت پرسنل کمتر از حداقل‌مدت توقف در درجات نهایی و حداقل 2 سال باشد معادل یک دوم واحد حق ارتقاء و همچنین یک دوم مابه‌التفاوت حق کارآیی رتبه حقوقی بالاتر با‌رتبه حقوقی آنان، به حقو ایشان افزوده می‌گردد.

‌ماده 133 - پرسنل مذکور در بند ج ماده 69 این قانون پس از 4 سال توقف در درجه سرتیپ‌دومی در صورت شایستگی و کارآیی لازم جهت نیل به‌درجه بالاتر، چنانچه امکان اعطاء درجه به آنان وجود نداشته باشد، در ازاء هر چهار سال یک واحد حق ارتقاء به حقوق آنان افزوده شده و به رتبه‌حقوقی آنان نیز یک واحد اضافه می‌شود.

‌ماده 134 - در محاسبه حق ارتقاء پرسنلی که به درجات سرتیپی، سرلشگری و سپهبدی و درجات مشابه آنان در نیروی دریایی نائل می‌گردند در‌ازاء هر درجه دو واحد حق ارتقاء به حقوق آنان افزوده شده و همچنین در محاسبه رتبه حقوقی آنان نیز در ازاء هر یک از درجات مزبور دو واحد منظور‌می‌گردد.

‌ماده 135 - پرسنلی که مدارک تحصیلی بالاتر از مدرک استخدامی خود ارائه نمایند و مورد نیاز قبول سازمان واقع شود در صورتی که ارائه مدرک‌تحصیلی جدید موجب درجه یا رتبه آنان نگردد صرفاً در محاسبه رتبه حقوقی، به جای اولین رتبه حقوقی ناشی از مدرک تحصیلی قبلی، اولین رتبه‌حقوقی مدرک جدید مبنای محاسبه قرار می‌گیرد. ‌در صورتی که ارائه مدرک تحصیلی جدید موجب تغییر درجه یا رتبه آنان گردد در محاسبه حقوق آنان به ترتیب زیر عمل می‌شود. ‌در محاسبه حق ارتقاء، حق ارتقاء‌های قبلی به اضافه حق ارتقاء‌هایی که پس از اولین درجه جدید به آنان تعلق خواهد گرفت ملاک محاسبه خواهد بود. ‌حق کارایی آنان همچون پرسنلی که در زمان ارائه مدرک تحصیلی جدید استخدام شوند محاسبه و بابت خدمت قبلی مبلغی معادل حاصل ضرب واحد‌حق کارآیی در تعداد ارتقاء‌های قبل از ارائه مدرک در مجموع اولین رتبه حقوقی قبلی و رتبه حقوق قبلی به آن افزوده خواهد شد. ‌تبصره - در محاسبه حقوق، تغییر رتبه کارمندان موضوع تبصره 2 ماده 74 این قانون در حکم ارائه مدرک تحصیلی جدید سایر پرسنل می‌باشد.

‌ماده 136 - با توجه به سختی و کیفیت خاص خدمت در ارتش و وزارت دفاع و سازمان‌های وابسته به آنها و به منظور حفظ قدرت جذب نیروی‌انسانی به آنها، حداقل و حداکثر حقوق پرسنل مشمول این قانون از حداقل و حداکثر حقوق مشمولین قانون استخدام کشوری 20 درصد بیشتر خواهد‌بود.

‌ماده 137 - مزایای مستمر پرسنل مبالغی است که به تناسب تعداد عائله تحت تکفل آنان به عنوان کمک هزینه مسکن و کمک هزینه عائله‌مندی‌پرداخت می‌گردد. ‌تبصره - میزان کمک هزینه مسکن پرسنلی که از خانه‌های سازمانی استفاده نمی‌کنند و میزان اجاره‌بهای خانه‌های سازمانی باید به نحوی تعیین‌گردد که با توجه به اجاره‌بهای مسکن در سطح جامعه، به پرسنل استفاده‌کننده از خانه‌های سازمانی و سایرین به میزان واحدی در امر مسکن کمک شود.

‌ماده 138 - وزارت دفاع مکلف است با هماهنگی ستاد مشترک و نیروها لایحه میزان حداقل حقوق، واحد حق کارآیی، واحد حق ارتقاء و واحد‌حق پایه را با توجه به مواد این بخش و نیز جداول مزایای مستمر پرسنل و همچنین جداول مبالغی را که ماهانه به پرسنلی که قبل از نیل به درجه یا رتبه‌در بدو استخدام، مراکز و دوره‌های آموزشی را طی می‌نمایند پرداخت می‌گردد، حداکثر ظرف مدت 6 ماه پس از تصویب این قانون تهیه و به مجلس‌شورای اسلامی تقدیم نماید. ‌تبصره - عوامل متشکله حقوق باید به نحوی تعیین گردد که با توجه به این که بر اساس این قانون حقوق ماهانه پرسنل جایگزین حقوق فوق‌العاده‌شغل مستمر قبل از اجرای آن می‌شود وضعیت حقوق پرسنل نسبت به وضعیت حقوقی قبل تنزل ننماید.

‌بخش دوم - مزایای شغل

‌ماده 139 - به پرسنلی که عهده‌دار انجام مشاغل خاصی هستند که به نحو فوق‌العاده از یک یا چند عامل از عوامل زیر برخوردارند، ماهانه مبلغی به‌عنوان مزایای شغل پرداخت می‌گردد: ‌الف پیچیدگی شغل. ب - سختی شغل. ج - پذیرش خطرات. ‌د - حساسیت و سنگینی مسئولیت شغل. ه - ایجاد فرسودگی جسمانی به وسیله شغل. ‌و - مهارت لازم در مشاغل تخصصی. ‌تبصره 1 - برای هر یک از عوامل فوق‌الذکر مبلغی به عنوان حداکثر مزایای آن عامل مشخص می‌گردد که به مشاغلی که از یک یا چند عامل فوق‌برخوردار باشند به تناسب برخورداری، درصدی از مبالغ تعیین شده تعلق گرفته و در مجموع به عنوان مزایای آن مشاغل در نظر گرفته می‌شود. ‌تبصره 2 - مزایای مذکور در این ماده فقط به شغل تعلق گرفته و هیچ گونه ربطی به درجه یا رتبه ندارد و پرسنلی حق استفاده از آن را دارند که عملاً‌در شغل واگذار شده انجام وظیفه نمایند. ‌تبصره 3 - وزارت دفاع مکلف است با همکاری و هماهنگی ستاد مشترک و نیروها و سازمان‌های ذیربط آیین‌نامه اجرایی مربوط به این ماده را تهیه‌و به تصویب هیأت وزیران برساند.

‌ماده 140 - پرداخت حقوق و مزایا بر اساس این قانون از زمان تصویب و ابلاغ لایحه مذکور در ماده 138 این قانون و آیین‌نامه مزایای شغل موضوع‌ماده 139 این قانون انجام خواهد گرفت و قبل از آن کلیه پرسنل بر مبنای مقررات قبلی از حقوق و مزایای مقرره استفاده خواهند نمود.

‌بخش سوم - کسورات

‌ماده 141 - وجوه زیر ماهانه از دریافتی پرسنل کسر می‌گردد: ‌الف - حق بازنشستگی به میزان ده درصد حقوق ماهانه. ب - حق بیمه پرسنل به میزان مقرر در قانون مربوط. ج - حق بیمه درمانی پرسنل و عائله آنان به میزان مقرر در قانون مربوط. ‌د - سهم ماهیانه پس‌انداز پرسنل به میزان مقرر در قانون مربوط در صورت تمایل پرسنل به استفاده از آن.

‌ماده 142 - وجوه زیر حسب مورد از دریافتی ماهانه پرسنل کسر می‌گردد: ‌الف - حقوق اولین ماه خدمت. ب - هر گونه افزایشی که در طول خدمت در حقوق پرسنل اعمال می‌گردد در ماه اول افزایش.

‌ماده 143 - وجوه بند الف ماده 141 این قانون به اضافه معادل آن که از بودجه وزارت دفاع تأمین می‌گردد به طور ماهیانه و همچنین وجوه ماده 142 این قانون حسب مورد به حساب صندوق بازنشستگی ارتش واریز می‌گردد.

‌ماده 144 - وجوه بندهای (ب) و (ج) و (‌د) ماده 141 این قانون ماهیانه به حساب‌های مربوط واریز می‌گردد. ‌تبصره - سهم دولت بابت خدمات درمانی برای کلیه پرسنل به میزان 3 درصد حقوق پرسنل می‌باشد.

‌بخش چهارم - دریافتی ماهانه پرسنل در موارد خاص

‌ماده 145 - دریافتی ماهانه پرسنل اسیر و گروگان و مفقودالاثر و منتسب و مأمور به خدمت بر مبنای حقوق و مزایای مستمر پرسنل حاضر به‌خدمت همتراز آنان و مزایای آخرین شغل آنها محاسبه می‌گردد.

‌ماده 146 - میزان دریافتی پرسنل مأمور به خدمت در داخل ارتش، وزارت دفاع و سازمان‌های وابسته به آنها بر مبنای حقوق درجه یا رتبه مربوط و‌مزایای شغل جدید آنان محاسبه می‌گردد.

‌ماده 147 - پرسنل بازنشسته‌ای که به موجب ماده 111 این قانون به خدمت اعاده می‌گردند از تاریخ اعاده به خدمت حقوق بازنشستگی آنان قطع‌شده و از حقوق درجه یا رتبه خود و مزایای مستمر مربوط و مزایای شغلی که در آن انجام وظیفه خواهند کرد استفاده می‌نمایند. ‌و از نظر کلیه امور پرسنلی مانند سایر شاغلین خواهند بود. ‌مدت خدمت جدید این قبیل پرسنل بر سنوات خدمت قبلی اضافه شده و در میزان حقوق بازنشستگی آنان مؤثر خواهد بود.

‌ماده 148 - میزان دریافتی ماهانه پرسنل منتظر خدمت بر مبنای دو سوم و پرسنل بدون کار بر مبنای یک دوم حقوق درجه یا رتبه آنها محاسبه و‌تعیین می‌گردد.

‌بخش پنجم - سایر پرداخت‌ها

‌ماده 149 - پاداش و هزینه سفر و فوق‌العاده مأموریت در داخل و خارج از کشور و فوق‌العاده‌های انتقال، محل خدمت، بدی آب و هوا و محرومیت‌از تسهیلات زندگی به میزان مشمولین قانون استخدام کشوری به پرسنل پرداخت می‌گردد. ‌تبصره - آیین‌نامه پرداخت فوق‌العاده اشتغال خارج از مرکز و بدی آب و هوا و محرومیت از تسهیلات زندگی با توجه به تبصره ماده 138 این قانون‌باید به نحوی تجدید نظر گردد که مبالغ پرداختی بابت موارد مزبور جز در صورت تجدید نظر در مورد مشمولین قانون استخدام کشوری، معادل کارکنان‌هم‌طراز پرسنل، در قانون استخدام کشوری باشد.

‌ماده 150 - جز در زمینه نگهبانی و مواردی که پرسنل از فوق‌العاده مأموریت استفاده می‌نمایند در مواردی که به تشخیص بالاترین مقام سازمان یا‌نیرو ادامه کار پرسنل فنی (‌ساخت و تعمیر) و درمانی در غیر ساعات خدمت ضرورت پیدا می‌کند با در نظر گرفتن افزایش بازده کار به تناسب افزایش‌ساعات خدمت، به پرسنل مربوط اضافه کار پرداخت می‌گردد. میزان اضافه کار طبق آیین‌نامه‌ای خواهد بود که به وسیله وزارت دفاع با همکاری ستاد‌مشترک و نیروهای سه‌گانه تهیه و به تصویب هیأت وزیران خواهد رسید. ‌اعتبارات مورد نیاز جهت اضافه کار مذکور در این ماده از محل تقلیل بار مالی ناشی از سایر مواد این قانون تأمین می‌گردد.

‌ماده 151 - در صورتی که ضرورت و مقتضیات خدمتی ادامه خدمت روزانه پرسنل را ایجاب نماید خوراک و سایر هزینه‌های ضروری آنان به هزینه‌ارتش تأمین می‌گردد.

‌ماده 152 - لباس آن عده از پرسنل که الزاماً بایستی از لباس متحدالشکل استفاده نمایند و یا مشاغل آنان ایجاب می‌نماید که لباس خاصی بپوشند، ‌به هزینه ارتش تأمین خواهد شد.