ماده 76 - هر یک از آموزشگاههای رانندگی باید حداقل در تهران سه دستگاه و در مراکز استانها دو دستگاه و در شهرستانها یک دستگاه اتومبیل مخصوص تعلیم رانندگی با دو کلاج و دو ترمز و آینه ای که برای مربی و هنر آموز هر دو قابل استفاده باشد در اختیار داشته باشند . مدل این اتومبیلها نباید بیش از پنج سال از مدل سال عقب تر باشد .

ماده 77 - آموزشگاههای رانندگی باید تجهیزات لازم برای آموزش رانندگی و سالنی به گنجایش حداقل 20 نفر برای آموزش آئین نامه و آموزش فنی موتور و قطعات منفصل انواع موتور و مقاطع آنها و همچنین محوطه ای در حدود یکهزار متر مربع در اختیار داشته باشند.

ماده 78 - نوشتن نام آموزشگاه در طرفین بدنه اتومبیلهای تعلیماتی و نصب تابلوی آن روی اطاق این اتومبیلها و سپر عقب آنها الزامی است تابلوی روی طاق به صورت مربع به طول یک متر و عرض چهل سانتیمتر با زمینه زرد است که روی آن باید نام آموزشگاه با خط درشت مشکی نوشته شود . تابلوی روی سپر به صورت مثلث متساوی الاضلاع است که هر ضلع آن به طول چهل سانتیمتر و با زمینه قرمز خواهد بود . و روی آن با شبرنگ سفید باید نوشته شود تحت تعلیم رانندگی .

ماده 79 - آموزشگاههای رانندگی موظفند قرارداد با هنرآموز را در دو نسخه تنظیم نمایند که یک نسخه آن به هنرآموز تسلیم می شود و نسخه دیگر باید در دفتر آموزشگاه نگهداری شود .

ماده 80 - مربیان آموزشگاههای رانندگی باید واجد شرایط زیر بوده و پروانه مخصوصی از شهربانی اخذ نمایند . الف - گواهینامه پایه دو همگانی داشته باشند. ب - کمتر از 25 سال تمام نداشته باشد . پ - فاقد سوء پیشینه کیفری باشند . ت - امراض مسری و نقص عضو یا امراضی که منافی با ایمنی رانندگی باشد به تشخیص مرجعی که از طرف شهربانی معرفی می شود نداشته باشد . ث - از طرف مدیر آموزشگاه مربوط کتبا به شهربانی معرفی شود .