قوانین
حمل و نقل - آییننامه اجرایی قانون مقررات تردد وسایل نقلیه خارجی - فصل اول ـ تعاریف و کلیات
ماده 1 ـ ورود و تردد وسایل نقلیه جادهای خارجی اعم از مسافربری و باری در قلمروجمهوری اسلامی ایران ، مستلزم اخذ پروانه تردد از سازمان حمل و نقل و پایانه و پرداختمابهالتفاوت سوخت است. تبصره 1 ـ منظور از قانون در این آییننامه، قانون ( مقررات تردد وسایل نقلیه خارجی ) است. تبصره 2 ـ منظور از وسیله نقلیه خارجی ، وسیله نقلیهای است که در یکی از کشورهای خارجی ثبت و شمارهگذاری شده و بر اساس قوانین و مقررات مربوط مجاز به حمل و نقل بار یامسافر بین المللی باشد. تبصره 3 ـ منظور از مابهالتفاوت سوخت مصرفی، مابه التفاوت قیمت داخلی سوخت وسایل حمل و نقل با قیمت های متعارف خارجی است که بر اساس طول مسیر تردد و متوسط مصرف سوخت هریک از وسایل نقلیه خارجی و در چهارچوب عملکرد و رفتار متقابلکشورهای اعزام کننده وسایل نقلیه، توسط سازمان حمل و نقل و پایانه تعیین شده و توسط رانندگان وسایل نقلیه خارجی به حساب خزانه واریز میشود.
ماده 2 ـ پروانه تردد برگه ای است که توسط سازمان حمل و نقل و پایانه صادر میشود ومشخصات عملیات حمل و نقل وسایل نقلیه خارجی ، از جمله نام مرز ورودی و خروجی ، طول و مسیر تردد، زمان سفر، و مدت زمان مجاز رانندگی برای هر راننده وسیله نقلیه خارجی را تعیین میکند. این پروانه توسط دفاتر نمایندگی وزارت راه و ترابری مستقر در محوطه گمرکی در مرزهایجادهای بین المللی کشور صادر و در بدو ورود، به رانندگان وسایل نقلیه خارجی داده میشود. تبصره ـ مسیر تردد در این آییننامه به جادههایی اطلا ق میشود که توسط سازمان حمل ونقل و پایانه و با همکاری نیروهای انتظامی به عنوان جادههای تیر (t. i. r) برای تردد وسایلنقلیه خارجی و در قلمروی جمهوری اسلامی تعیین و در پروانه تردد قید میشود.
ماده 3 ـ کلیه وسایل نقلیه جادهای خارجی که به قلمروی کشور وارد میشوند اعم از آن که مقصد آنها داخل کشور باشد یا از قلمروی کشور عبور کنند، مشمول مفاد این آییننامه هستند.
ماده 4 ـ منظور از ایمنسازی جادهها، هر نوع فعالیتی است که موجب افزایش ضریب ایمنی و کاهش تصادفات جادهای میشود، از قبیل توسعه و تجهیز پاسگاههای انتظامی، ارائه آموزشهای ایمنی و ترافیکی به رانندگان و عموم مردم و ارتقای فرهنگی رانندگی به منظور رعایت اصول و ضوابط ایمنی در جادهها با استفاده از وسایل ارتباط جمعی.
ماده 5 ـ منظور از مجتمعهای خدماتی ـ رفاهی (تیرپارکها)، مجموعههایی است که به منظور ارائه خدمات مورد نیاز به رانندگان وسایل نقلیه ایرانی و خارجی و سرنشینان آنها در کنار شهرها ، همچنین در طول جادههای ترانزیتی کشور ایجاد میگردند و در آن سرویس های تعمیراتی ، بهداشتی، درمانی و رستوران، مسجد، استراحتگاه، جایگاههای عرضه سوخت،پارکینگها و سایر خدمات رفاهی و اداری مورد نیاز مستقر میشوند.