قوانین
بهداشت و درمان - قانون ساماندهی بهداشت و درمان براساس اصول سوم (3)، بیست و نهم (29) و چهل و سوم (43) قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران - متن ماده واحده
ماده واحده - دولت موظف است از آغاز سال 1382 لوایح بودجه سنواتی کشور را بهنحوی تنظیم نماید که زمینههای اجرائی قانون بیمه همگانی با لحاظ نمودن سیاستهایکلی زیر فراهم شود: 1 - کلیه اقشار جامعه تحت پوشش خدمات پایه بیمه همگانی قرار گیرند. 2 - خدمات پایه بیمه همگانی کلیه اقشار جامعه از طریق سازمانها، نهادها ودستگاههای بیمهگر ذیربط بهصورت یکسان به آحاد جامعه ارائه خواهد شد. صدوردفترچه یا کارت برای بیمه شوندگان از طریق یک سازمان و با هماهنگی دستگاههایذیربط صورت خواهد گرفت و آمار کلیه بیمهشوندگان در سازمان مذکور متمرکز میگردد. 3 - حدود و شمول خدمات پایه بیمه درمان همگانی به صورت شفاف تعریف شود. 4 - حدود و شمول بیمههای مکمل افرادی که به نحوی از این نوع خدمات بهرهمندمیشوند به صورت شفاف تعریف شده و از نظر سیاستگذاری و میزان نوع خدماتیکسانسازی انجام گیرد. 5 - اعتبار مربوط به حق سرانه خدمات پایه بیمه درمان همگانی افرادی که تحتپوشش هیچ بیمهای نیستند از محل صرفهجوئی ناشی از ساماندهی امر بیمه از طریق دولتتأمین و در لایحه بودجه سنواتی منظور شود. 6 - وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی با همکاری کلیه سازمانهای بیمهگرمکلف است اقدامات لازم را برای بیمه نمودن خویشفرمایانی که قادر به پرداخت تمام یابخشی از حق سرانه میباشند انجام دهد. کلیه رسانههای گروهی از جمله سازمان صدا وسیمای جمهوری اسلامی ایران موظفند در اطلاع رسانی و تبلیغات بر پایه دستورالعملوزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی همکاری نمایند. 7 - وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی مکلف است راهکارهای اجرائی ونحوه همکاری سایر دستگاههای اجرائی کشور برای بیمه نمودن خویش فرمایان و اخذ حقسرانه از آنها را تهیه و ضوابط مربوطه را به تصویب هیأت وزیران برساند.