ماده 330 - آراء دادگاههای عمومی و انقلاب در امور حقوقی قطعی است، مگر درمواردی که طبق قانون قابل درخواست تجدیدنظر باشد.

ماده 331 - احکام زیر قابل درخواست تجدیدنظر می باشد: الف - دردعاوی مالی که خواسته یاارزش آن ازسه میلیون (3/000/000) ریال متجاوزباشد. ب - کلیه احکام صادره در دعاوی غیرمالی. ج - حکم راجع به متفرعات دعوا درصورتی که حکم راجع به اصل دعوا قابل تجدیدنظر باشد. تبصره - احکام مستند به اقرار در دادگاه یا مستند به رای یک یا چند نفر کارشناس که طرفین کتبا رای آنان را قاطع دعوا قرار داده باشند قابل درخواست تجدیدنظر نیست مگر در خصوص صلاحیت دادگاه یا قاضی صادر کننده رای.

ماده 332 - قرارهای زیر قابل تجدیدنظر است، درصورتی که حکم راجع به اصل دعوا قابل درخواست تجدیدنظر باشد: الف - قرار ابطال دادخواست یا رد دادخواست که از دادگاه صادر شود. ب - قرار رد دعوا یا عدم استماع دعوا. ج - قرار سقوط دعوا. د - قرار عدم اهلیت یکی از طرفین دعوا.

ماده 333 - درصورتی که طرفین دعوا با توافق کتبی حق تجدیدنظرخواهی خود را ساقط کرده باشند تجدیدنظرخواهی آنان مسموع نخواهد بود مگر در خصوص صلاحیت دادگاه یا قاضی صادر کننده رای.

ماده 334 - مرجع تجدیدنظر آرای دادگاههای عمومی وانقلاب هر حوزه ای، دادگاه تجدیدنظر مرکز همان استان می باشد.

ماده 335 - اشخاص زیر حق درخواست تجدیدنظر دارند: الف - طرفین دعوا یا وکلا و یا نمایندگان قانونی آنها. ب - مقامات مندرج در تبصره (1) ماده (326) در حدود وظایف قانونی خود.