قوانین
بهداشت و درمان - قانون طرز جلوگیری از بیماریهای آمیزشی و بیماریهای واگیردار - فصل دوم - بیماریهای واگیردار
ماده شانزدهم - آبلهکوبی در دوماهه اول ولادت و تجدید آن در 7 سالگی 13 سالگی و 21سالگی مطابق آییننامه مخصوص اجباری است واولیای اطفال موظفند که برایآبلهکوبی کودکان خود اقدام نمایند - مدیران دبستان و دبیرستان و آموزشگاهها ودانشکدهها در موقع ورود دانشآموزانو در نقاطی که بهداری کل اعلام مینماید کلیه بنگاههای ملی و دولتی و بازرگانی در موقع استخدام کارمندان و شاگرد باید گواهی آبلهکوبی مطالبهنمایند. متخلفین از این ماده و همچنین اولیاء اطفال که تا یک ماه پس از آگهی بهداری به آبلهکوبی طفلی که زیر سرپرستی آنها است و یا به تجدید مایهکوبیاقدام ننمایند به سه الی هفت روز حبس و 10 الی 50 ریال کیفر نقدی محکوم خواهند شد.
ماده هفدهم - در موقع شیوع بیماری ابله بهداری کل آبلهکوبی عمومی و اجباری را اعلام مینماید و در این مورد کلیه پزشکان کشور موظفنداشخاصی را که برای این امر مراجعه مینمایند به رایگان آبلهکوبی نمایند و پزشک متخلف از این ماده از هشت روز تا یک ماه حبس تأدیبی محکومخواهد شد.
ماده هیجدهم - با مایه آبله انسانی آبلهکوبی ممنوع است و متخلف به هشت روز تا یک ماه حبس و پرداخت پنجاه و یک تا پانصد ریال و یا به یکیاز این دو کیفر محکوم میشود.
ماده نوزدهم - هر پزشک معالج مکلف است در موقع مشاهده یکی از بیماریهای واگیر نامبرده در زیر فوراً به بهداری محل اطلاع دهد: 1 - وبا و اسهالهای وبایی شکل. 2 - عون. 3 - تب زرد. 4 - مطبقه (تیفوئید). 5 - محرقه (تیفوس اگزانتماتیک). 6 - آبله. 7 - مخملک. 8 - سرخجه. 9 - خناق (دیفتری). 10 - اسهال خونی. 11 - سرسام واگیر (مننژیت سربرواسپینال). 12 - تب عرقگز (سوئت میلییر). همین وظیفه برای ماماها در مورد تب نفاسی و ورم ملتحمه نوزادان باید رعایت شود. رییس خانواده نسبت به اهل خانه و صاحب مهمانخانه هم دربارهمسافرین همین وظیفه را عهده دارند به علاوه کدخداها موظفند چنانچه در دهی در عرض یک هفته تلفات متعددی غیر عادی مشاهده نمودند فوراًبهداری را مطلع نمایند که اقدام مقتضی بنماید. تبصره - علاوه بر بیماریهای نامبرده بیماریهای زیر هم در صورتی که در اماکنپرجمعیت مانند مدارس - کارخانجات و پرورشگاه کودکان و زندان وغیره دیده شود باید متصدیان آن مراکز و پزشک مسئول آنجا بهداری محل را مطلع نماید سیاه سرفه - جذام - باد سرخ - ورم غده بناگوش - سل سینه - گریپ - ذاتالریه (پتومونی) تراخم - سیاه زخم - تب راجعه (تیفوس رکورانت).
ماده بیستم - در مواقعی که تشکیل یک منطقه استحفاظی برای رعایت پاکیزگی آب مورد احتیاج باشد مالکین آب و اراضی یا شهرداری آن منطقهموظفند که دستورهای بهداشتی را که مأمورین میدهند رعایت نمایند. آلوده نمودن آبهایی که به مصرف شرب میرسد و ریختن زباله یا هر نوع کثافاتی در گذرهای عمومی ممنوع است متخلفین از این ماده مطابق آییننامهایکه بهداری تنظیم مینماید به کیفر خلافی محکوم میشوند.
ماده بیست و یکم - اشخاصی که برخلاف دستورهای بهداری نسبت به محافظت مواد غذایی که در معرض فروش گذارده میشود رفتار نموده یااقدام به فروش مواد غذایی فاسد یا ناسالم نمایند از 15 تا سی روز حبس تأدیبی و یا پنجاه و یک تا پانصد ریال کیفر نقدی محکوم میشوند.
ماده بیست و دوم - اشخاصی که مانع اجرای مقررات بهداشتی میشوند یا در اثر غفلت باعث انتشار یکی از بیماریهای واگیر میشوند به هشت روزتا دو ماه حبس تأدیبی و 51 تا 500 ریال و یا به یکی از این دو کیفر محکوم میشوند.
ماده بیست و سوم - کلیه پزشکان و ماماها و داروسازان مکلفند که دستورهای بهداری کل را برای مبارزه با بیماریهای واگیر به موقع اجرا گذارندمتخلفین به کیفرهای خلافی طبق آییننامه بهداری محکوم میشوند.
ماده بیست و چهارم - آییننامه اجرایی این قانون توسط اداره کل بهداری تهیه و پس از تصویب وزارت دادگستری و وزارت کشور به موقع اجراگذارده خواهد شد