ماده دهم - نرخ کسور بازنشستگی مشمولین این قانون و همچنین طرز بازنشستگی و اخذ وظیفه مشمولین این قانون از هر حیث تابع مقررات فصل چهارم قانون استخدام کشوری و اصلاحاتی که در آن به عمل آمده است می باشد. و در صورتی که تحلیل قوا و ضعف پیری آنها مانع ادامه خدمت نباشد تا سن هفتاد سالگی می توانند مشغول خدمت باشند ولی در سن هفتاد سالگی حتما باید بازنشسته شوند. تبصره - راجع به پزشکانی که به پایه پزشکی نائل می شوند تمام مدت خدمت آنها طبق ماده 6 برای اخذ حقوق بازنشستگی محسوب خواهد گردید مشروط بر اینکه از روی ماخذ پایه ای که به موجب این قانون برای آنها تعیین می شود کسور بازنشستگی سالهایی را که خدمت کرده اند به صندوق بازنشستگی قرار پرداخت بدهند و مدت خدمت مزبور اعم از متوالی و متناوب خواهد بود.

ماده یازدهم - در نقاطی که دانشکده پزشکی و داروسازی و دندانسازی دائر باشد روسای شعب بیمارستانها موظفند که بر طبق برنامه وزارت فرهنگ به دانشجویان پزشکی و داروسازی و دندانسازی تعلیمات بالینی و عملی بدهند و قبول ترفیع آنها منوط به انجام این خدمت می باشد.

ماده دوازدهم - در مواردی که استخدام پزشکی ضرورت یابد با پیشنهاد وزارت کشور و تصویب هیات وزیران می توان پزشکانی را به طور قراردادی به خدمت موقتی پذیرفت .

ماده سیزدهم - مواد 6 - 7 - 8 - 9 - 19 - 28 - 31 قانون استخدام کشوری با اصلاحاتی که در آن به عمل آمده است شامل پزشکان و متصدیان سایر فنون طبی که در این قانون ذکر شده است می باشد.

ماده چهاردهم - آیین نامه های اجرای این قانون و همچنین آیین نامه محاکمه اداری پزشکان را وزارت کشور تهیه نموده و پس از تصویب هیات وزیران به موقع اجرا گذارده خواهد شد.