ماده‌ 20- به‌ افرادی‌ که‌ بطور مستمر به‌ کار با اشعه‌ اشتغال‌ داشته‌ باشند،مزایای‌ زیر بر مبنای‌ مقدار و شرایط‌ بالقوه‌ پرتودهی‌ محیط‌ کار به‌ تشخیص‌ واحدقانونی‌ و طبق‌ آئیننامه‌های‌ مربوطه‌ تعلق‌ میگیرد : 1- کاهش‌ ساعات‌ کار هفتگی‌ تا میزان‌ 25% ساعات‌ کار مقرر برای‌ سایرکارکنان‌. 2- افزایش‌ میزان‌ مرخصی‌ استحقاقی‌ سالیانه‌ تا یکماه‌ در سال‌ برای‌ مدت‌اشتغال‌ به‌ کار با اشعه‌. استفاده‌ از مرخصی‌ استحقاقی‌ سالیانه‌ در اینگونه‌ موارددر طول‌ هر سال‌ اجباری‌ است‌. 3- افزایش‌ مدت‌ خدمت‌ مورد قبول‌ تا یکسال‌ به‌ ازاء هر یکسال‌ کار با اشعه‌.حداکثر این‌ افزایش‌ تا ده‌ سال‌ و منحصراً از نظر بازخرید، بازنشستگی‌، از کارافتادگی‌ و تعیین‌ حقوق‌ وظیفه‌ قابل‌ احتساب‌ میباشد. 4- پرداخت‌ تا پنجاه‌ درصد حقوق‌ و مزایا بعنوان‌ فوق‌العاده‌ کار با اشعه‌. تبصره‌ - در مورد بند 2 این‌ ماده‌ بجای‌ استفاده‌ از مرخصی‌ فرد ذینفع‌ می‌توانددرخواست‌ اشتغال‌ در محلی‌ غیر از محیط‌ کار با اشعه‌ بنماید.

ماده‌ 21- وزارتخانه‌ها، نهادهای‌ انقلاب‌ اسلامی‌، مؤسسات‌، سازمانها وشرکتهای‌ دولتی‌ و یا وابسته‌ به‌ دولت‌ و مؤسساتی‌ که‌ شمول‌ قانون‌ بر آنها مستلزم‌ذکر نام‌ است‌ و نیز کلیه‌ مأمورین‌ انتظامی‌ موظفند در اجرای‌ این‌ قانون‌ با واحدقانونی‌ همکاری‌ نمایند.

ماده‌ 22- واحد قانونی‌ مسؤولیت‌ حسن‌ اجرای‌ مقررات‌ این‌ قانون‌ را بعهده‌داشته‌ و مکلف‌ است‌ با بکار گماردن‌ متخصصین‌ واجد صلاحیت‌ علمی‌ و فنی‌ و ازطریق‌ تهیه‌ و تدوین‌ ضوابط‌، مقررات‌، استانداردها و دستورالعملهای‌ لازم‌ وبکارگیری‌ امکانات‌ تخصصی‌، آموزش‌ و پژوهش‌ و ارائه‌ خدمات‌ در سطح‌ علمی‌پیشرفته‌ روز تدابیر مقتضی‌ را اتخاذ نماید.

ماده‌ 23- این‌ قانون‌ از تاریخ‌ تصویب‌ لازم‌الاجراء میباشد و از تاریخ‌ مزبورکلیه‌ قوانین‌ و مقررات‌ مغایر لغو و کان‌لم‌ یکن‌ تلقی‌ میگردد. دولت‌ مکلف‌ است‌آئیننامه‌های‌ مربوطه‌ را بر اساس‌ پیشنهاد واحد قانونی‌ تصویب‌ و جهت‌ اجرا ابلاغ‌نماید. کلیه‌ اشخاص‌ حقیقی‌ و حقوقی‌ مشمول‌ این‌ قانون‌ مکلفند حداکثر ظرف‌شش‌ ماه‌ از تاریخ‌ اجرای‌ قانون‌ وضعیت‌ خود را با مقررات‌ آن‌ منطبق‌ نمایند. تبصره‌ - در خصوص‌ مؤسسات‌ پزشکی‌ کشور آئیننامه‌های‌ مربوطه‌ توسط‌وزارت‌ بهداشت‌، درمان‌ و آموزش‌ پزشکی‌ و واحد قانونی‌ تهیه‌ و تدوین‌ و پس‌ ازتصویب‌ هیأت‌ وزیران‌ قابل‌ اجراء خواهد بود.