ماده 1 - تقویت و تحکیم مبانی اعتقادی و معنوی دانش آموزان از طریق تبیین و تعیین اصول و معارف احکام دین مبین اسلام و مذهب حقه جعفری اثنی عشری بر اساس عقل، قرآن و سنت معصومین (ع). تبصره 1 - وزارت آموزش و پرورش موظف است طبق اصل 12 قانون اساسی در مناطقی که پیروان دیگر مذاهب اسلامی سکونت دارند ترتیبی اتخاذ نماید که آموزش تعلیمات دینی دانش آموزان مطابق فقه مذهب آنان باشد. تبصره 2 - اقلیت های دینی شناخته شده طبق اصل 13 قانون اساسی در تألیف کتب درسی دینی و تدریس آنها بر اساس کتب دینی و آیین و سنت خود در مدارس خود با نظارت وزارت آموزش و پرورش آزادند.

ماده 2 - 1 - رشد فضائل اخلاقی و تزکیه دانش آموزان بر پایه تعالیم عالیه اسلام. 2 - تبیین ارزش های اسلامی و پرورش دانش آموزان بر اساس آنها. 3 - تقویت و تحکیم روحیه اتکال به خدا و اعتماد به نفس. 4 - ایجاد روحیه تعبد دینی و التزام عملی به احکام اسلامی. 5 - ارتقاء بینش سیاسی بر اساس اصل ولایت فقیه در زمینه های مختلف جهت مشارکت آگاهانه در سرنوشت سیاسی کشور. 6 - ایجاد زمینه های لازم برای حفظ و تداوم استقلال فرهنگی، اقتصادی و سیاسی از طریق آشنا ساختن دانش آموزان به علوم و فنون و صنایع و حرف مورد نیاز جامعه بر اساس اولویت های موجود در کشور. 7 - شناخت و شکوفا کردن و پرورش استعدادهای دانش آموزان و تقویت روح بررسی و تتبع و تحقیق و ابتکار و خلاقیت در تمام زمینه های علمی، فنی، فرهنگی و علوم بررسی با تأکید بر نفی روحیه مدرک گرایی. 8 - رشد دادن و تقویت روحیه عدالت پذیری و عدالت گستری و ظلم ستیزی و مبارزه با تبعیضات ناروا و حمایت از مظلومین و مستضعفین. 9 - تقویت روحیه دعوت به خیر، امر به معروف و نهی از منکر به عنوان وظیفه ای همگانی و متقابل. 10 - ایجاد روحیه پاسداری از قداست و استواری بنیان و روابط خانواده بر اساس تعالیم عالیه اسلام. 11 - ایجاد روحیه احترام به قانون و التزام به اجرای آن و حمایت از برخورداری عموم مردم از حقوق قانونی خویش. 12 - ایجاد و تقویت روحیه اخوت اسلامی و تعاون عمومی و انفاق و ایثار. 13 - ایجاد روحیه صرفه جویی قناعت و پرهیز از اسراف و تبذیر و مصرف زدگی. 14 - تقویت حس مسئولیت و اهتمام به امور مسلمین و پایبندی به نظم و انضباط.