الف) الزامات عمومی ماده105: تمامی مسیرهای باربری باید از لحاظ شیب و پهنا یکنواخت و تا حدامکان مستقیم و متناسب با حجم ترافیک و نوع وسایل باربری باشند و همواره در شرایط ایمن نگه داری شوند.

ماده106: تابلوی مقررات ایمنی برای هر سیستم باربری باید در ابتدا و انتهای آن و در همه مسیرهای ارتباطی در معرض دید قرار داده شود.

ماده107: باربری همزمان با رفت و آمد نفرات فقط در صورتی مجاز است که امکان سر خوردن وسایل باربری یا غلتیدن بار وجود نداشته باشد.

ماده108: تمامی مسیرهای باربری باید از قطعات سنگ یا دیگر موانع تمیز نگه داشته شوند.

ماده109: اتصال یا جدا کردن وسایل باربری باید در محل مناسب و به گونه ای صورت پذیرد تا از حرکات ناخواسته آنها جلوگیری شود.

ماده110: اقدامات احتیاطی مناسب در کلیه مسیرهای باربری برای جلوگیری از حرکت ناخواسته وسایل باربری باید به گونه ای پیش بینی شود تا در موقع لزوم به شکل خودکار عمل نمایند.

ماده111: سوار شدن کارگران روی کلیه وسایل باربری به استثنای وسایلی که برای نفربری کارگران اختصاص دارد، ممنوع است.

ماده112: وسایل باربری از خط خارج شده نباید تا زمان توقف موتور وسیله یا طناب کشنده آنها با دست بر روی ریل قرار داده شوند.

ماده113: در صورت نیاز به حمل و نقل بارهای سنگین و غیرمعمول از نظر وزن و ابعاد، موارد ذیل باید زیر نظر سرپرست معدن لحاظ شوند: الف) وزن دقیق محموله مشخص شود و وسیله نقلیه مناسب و ایمن برای آن انتخاب شود. ب) مسیر مناسب برای حمل و نقل در نظر گرفته شود و کل مسیر قبل از حمل و نقل مورد بازرسی قرار گیرد. ج) کلیه اتصالات و زنجیرها باید برای بار سنگین محاسبه شوند تا توانایی تحمل وزن مورد نظر را داشته باشند.

ب) باربری دستی ماده114: باربری دستی در معادن باید بر اساس آیین نامه حفاظتی حمل دستی بار مصوب شورای عالی حفاظت فنی صورت پذیرد.

ماده115: در جابه جایی واگن ها با دست یا وینچ باید روی لبه واگن چراغ روشن نصب گردد.

ماده116: جابه جایی دستی واگن ها در شیب های بیش از نیم درجه ممنوع است.

ماده117: در مواردی که کارگر ناچار است وسایل باربری را در فضاهای تنگ هل بدهد باید حفاظ مناسبی برای دست بر روی وسایل باربری وجود داشته باشد.

ماده118: فواصل واگن ها در باربری دستی باید به گونه ای باشد تا از برخورد واگن ها به باربرها جلوگیری شود.

ج) باربری ریلی ماده119: محل استقرار اپراتور لوکوموتیو در معادن زیرزمینی باید دارای کابین مسقف باشد.

ماده120: حداکثر سرعت مجاز باربری با قطار در معادن زیرزمینی نباید بیش از 18 کیلومتر در ساعت باشد.

ماده121: حمل افراد باید با واگن مخصوص نفربری انجام شود.

ماده122: بستن واگن های حمل بار به واگن های نفربر ممنوع است.

ماده123: حمل مواد منفجره و مواد آتشزا در واگن های نفربر ممنوع است.

ماده124: مکانیزم اتصال واگن ها به یکدیگر باید از نوعی باشد که برای بستن یا باز کردن آنها کارگر مجبور به قرار گرفتن بین دو واگن نباشد.

ماده125: هر لوکوموتیو باید دارای چراغ جلو با قابلیت روشنایی مؤثر تا فاصله 30 متر باشد. همچنین در پشت آخرین واگن هر قطار باید چراغ خطر قرمز رنگ یا وسایل هشداردهنده نصب شود به گونه ای که حداقل از فاصله 30 متری دیده شود. چراغ های قطار در زمان حرکت باید روشن باشند.

ماده126: واگن ها باید به شکل دوره ای تحت سرویس و روغن کاری و تعمیر قرار گیرند. کارهای انجام شده باید با ذکر شماره واگن، تاریخ تعمیر و سرویس و نام خانوادگی شخصی که مجری آن بوده است در دفتر مخصوص ثبت گردد.

ماده127: اتصال و یا جدا نمودن واگن ها و کنترل اتصالات بین آنها در زمان حرکت قطار ممنوع می باشد.

ماده128: سوار شدن کمک راننده لوکوموتیو فقط روی صندلی مخصوص وی که به طور موقت به لبه آخرین واگن قطار نصب می گردد مجاز است.

ماده129: به منظور بلند کردن و روی ریل قرار دادن واگن ها و لوکوموتیوهایی که از روی ریل منحرف و یا خارج شده اند لازم است که روی هر لوکوموتیو و همچنین جنب دهانه تونل، جک مخصوص این کار وجود داشته باشد.

ماده130: در موارد ذیل استفاده از واگن ها ممنوع است: الف) در صورت عدم روغنکاری، سالم نبودن محور چرخ ها و یا وجود شکستگی در چرخ ها. ب) در صورت سالم نبودن زنجیر و قلاب و دیگر اجزایی که مربوط به اتصال واگن ها می باشند. ج) در صورت ناقص بودن سپرهای طرفین واگن و یا ترمز (در واگن های ترمزدار). د) در صورت وجود نقص در سیستم تخلیه واگن ها.

ماده131: مراکز بارگیری در تونل ها باید طوری طراحی شوند که جای کافی برای عبور و مرور افراد باقی بماند و شروع حرکت قطار و یا واگن باید توسط علائم هشداردهنده شنیداری و دیداری اعلام گردد.

ماده132: دریچه خروجی بونکرها به جز هنگام بارگیری باید بسته باشد.

ماده133: ورودی محل های واگن برگردان باید توسط مانع ایمن شود تا از ورود دیگر قطارها به محل و خطر برخورد با آن جلوگیری شود.

ماده134: در تونل های معادن گازدار که از نظر گاز خیزی جزء طبقه 3 یا بالاتر از آن می باشند باید فقط از لوکوموتیوهای مجاز برایمعادن گازدار استفاده شوند.

ماده135: قطار نباید از نقطه ترمز تا توقف کامل بیش از 40 متر را طی نماید.

ماده136: لوکوموتیو در هنگام حرکت باید در ابتدای قطار واگن ها قرار گیرد. قرار گرفتن لوکوموتیو در انتهای قطار واگن ها فقط در مواقع مانور و جابجا کردن واگن ها در سر دو راهی ها و هنگام تخلیه بار مجاز است.

ماده137: استفاده از لوکوموتیو در موارد ذیل ممنوع است: الف) نقص در سپرهای جلو و عقب و یا عدم وجود آنها. ب) ناقص بودن زنجیر و قلاب و یا سایر وسایل اتصال. ج) عیب در ترمزها. د) نقص در سیستم اطفای حریق. ه) خرابی و یا عدم نور کافی چراغ لوکوموتیو. و) خرابی دستگاه علائم هشداردهنده شنیداری و دیداری. ز) مشاهده نقص در وسایل ضد انفجار لوکوموتیو (در تونل های خطرناک از نظر وجود گاز). ح) عدم وجود جک همراه لوکوموتیو. ط) سایر موارد بنا به تشخیص مسئول ایمنی یا مسئول فنی معدن.

ماده138: پایین پریدن از قطار و واگذاری رانندگی لوکوموتیو در حال حرکت به دیگری ممنوع است.

ماده139: قبل از آن که واگن خارج شده از خط را بلند کرده و روی خط قرار دهند باید اقدامات ایمنی برای جلوگیری از حرکات ناخواسته لحاظ شود.

ماده140: سیستم اضطراری توقف قطارهای نفربر باید دارای ترمزهای خراب ـ ایمن که در شرایط خراب نیز قادر به توقف کامل قطار است، باشد.

ماده141: فاصله دو واگن در هنگام عبور از کنار هم نباید از 20 سانتیمتر کمتر باشد.

ماده142: ارتفاع بارگیری واگن باید برای پیشگیری از سر ریز شدن، متناسب با ظرفیت آن باشد.

ماده143: همه واگن های صندوقه گردان باید مجهز به قفل باشند تا از تخلیه اتفاقی صندوقه آنها جلوگیری شود.

ماده144: برای جلوگیری از واژگون شدن واگن در زمان تخلیه باید از زنجیر ایمنی که به شاسی واگن متصل می شود، استفاده کرد.

ماده145: کنترل اتصالات واگن ها در زمان حرکت قطار مجاز نیست.

ماده146: سر ریل ها در محل اتصال دو ریل به یکدیگر باید در یک سطح باشند و ریل خارجی در قوس ها باید بالاتر از ریل داخلی قرار گیرد. ریل ها باید هر ماهه توسط مسئول ایمنی معدن یا نماینده وی بازرسی شوند و در صورت وجود فرسایش مؤثر در کلاهک یا مشاهده ترک های طولی یا عرضی در تیغه ریل، نسبت به تعویض کامل آنها اقدام شود. د) لوکوموتیو باطری دار در معادن زیرزمینی

ماده147: باطری ها در معادن زیرزمینی باید فقط در ایستگاه های ویژه با مشخصات ذیل شارژ یا تعویض شوند: الف) از مواد غیرقابل اشتعال ساخته شود. ب) مجهز به وسایل مناسب و کافی برای اطفای حریق باشد. ج) هوای عبور کرده از روی باطری مستقیماً باید در یک راه هوایی تخلیه شود و برای تهویه جبهه کار از آن استفاده نشود. د) دهانه های راه هوایی در نزدیکی سقف جای داده شوند. هـ) به گونه ای باشد که خطر سر ریز شدن آب باطری یا الکترولیت وجود نداشته باشد. و) تجهیزات و لوازم الکتریکی ایستگاه شارژ باید ضد جرقه باشند.

ماده148: آب باطری یا الکترولیت ریخته شده در ایستگاه شارژ باید بلافاصله پاک شود.

ماده149: در جعبه باطری های لوکوموتیو و همچنین دریچه های آن باید در هنگام شارژ باز باشند. بستن در جعبه پس از اتمام تصاعد خروج کامل گاز از دریچه ها مجاز است. تبصره: در هر حال بستن در جعبه زودتر از یک ساعت پس از اتمام شارژ ممنوع است.

ماده150: قبل از خارج نمودن باطری از اطاق شارژ باید ایزوله کردن و عایق بندی بین المنت ها و بدنه جعبه باطری مورد کنترل قرار گیرد.

ماده151: شارژ نمودن باطری های معیوب و یا کثیف ممنوع است. هـ) باربری با لوکوموتیوهای الکتریکی در معادن زیرزمینی

ماده152: درصد گاز قابل انفجار در هوای تمامی مسیرهایی که در آنها از لوکوموتیوهای الکتریکی استفاده می شود باید کمتر از حد مجاز باشد.

ماده153: در تونل هایی که به علت وجود گاز یا گرد زغال سنگ خطرناک می باشند، تعمیرات مربوط به وسایل برقی لوکوموتیو ممنوع است.

ماده154: سیم های تغذیه لوکوموتیو الکتریکی باید دارای کلید های قطع جریان در فواصل حداکثر 500 متر و در ابتدای همه خطوط منشعب باشند.