ماده236: شبکه های حفاری های زیرزمینی با توجه به پایداری سنگ ها و تغییر شکل آنها باید به طور دائم ازنظرکنترل جابه جایی طبقات در معدن و نگهداری سقف و دیواره ها بررسی و در صورت لزوم به وسایل نگهداری مناسب تجهیز گردند.

ماده237: حفاری های زیرزمینی باید منطبق بر طرح و مشخصات فنی نگهداری که به تأیید مسئول فنی رسیده است، اجرا شوند.

ماده238: کلیه‎ وسایل نگهداری نصب‎شده در معدن باید دارای مقاومت و استحکام لازم باشند.

ماده239: درموقع نصب، تعویض و یا تعمیر وسایل نگهداری باید اقدامات احتیاطی لازم برای جلوگیری از ریزش بعمل آید.

ماده240: در نصب وسایل نگهداری رعایت اصول کلی ذیل الزامی است: الف) وسیله نگهداری بعد از حفاری باید بلافاصله پس از اتمام لق گیری سینه کار نصب شود. ب) بین وسیله نگهداری و سنگ های اطراف باید تماس به خوبی برقرار شود. ج) از نظر تغییرشکل پذیری بین سنگ و نگهداری باید هماهنگی وجود داشته باشد (وسیله نگهداری نه خیلی صلب و نه خیلی شکل پذیر باشد). د) از تخریب ناشی از هوازدگی سنگ ها باید جلوگیری شود. هـ) از باز و بسته کردن و نصب مکرر وسایل نگهداری باید اجتناب نمود. و) سیستم نگهداری باید با مقطع حفاری و تغییر شرایط توده سنگ قابل تطبیق باشد. ز) سنگ های اطراف وسیله نگهداری باید هر چه کمتر دستکاری شوند.

ماده241: استفاده از سیستم نگه داری موقت به عنوان سیستم نگه داری دائم ممنوع است.

ماده242: اتصال چوب بست ها باید بطور صحیح انجام گیرد به طریقی که در محل اتصال سرلا به ستون فاصله ای وجود نداشته باشد.

ماده243: در صورت سستی کف تونل یا کارگاه باید نسبت به نصب تکیه گاه های مناسب برای تمامی ستون ها اقدام شود.

ماده244: در صورت ریزش سقف و ایجاد حفره، ابتدا باید دراسرع وقت وسایل نگهداری موقت برای جلوگیری از ریزش بیشتر در آن محل نصب شود و سپس نسبت به نصب وسایل نگهداری دائمی اقدام گردد.

ماده245: سرپرست هر قسمت موظف است در هر نوبت کار حداقل یک بار سقف، دیوارها، راهروها و وسایل نگهداری جبهه کار قسمت مربوطه را کاملاً بازدید و در صورت مشاهده عیب و نقص فوراً نسبت به رفع آن اقدام نماید. همچنین در پایان هر نوبت کاری قبل از حصول اطمینان از استحکام کارگاه نباید محل کار را ترک کند.

ماده246: بازیابی وسایل نگهداری لازم است با استفاده از وسایل و تجهیزات مناسب مانند تیفور صورت پذیرد و کارگران در حین بازیابی باید در محلی مطمئن مستقر شوند. این کار باید تحت نظارت مسئول ایمنی یا مأمورین ایمنی انجام شود.

ماده247: وسایل نگهداری چاه ها و همچنین کارگاه ها و حفریاتی که به طور مداوم فعال نیستند باید در فواصل زمانی که توسط مسئولایمنی معدن تعیین می شود مورد بازدید و کنترل قرار گیرند.

ماده248: ستون های چوبی نگهداری باید از پوست و گره تمیز شده و استفاده از چوب های با قطر کم، مقطع نامناسب و یا معیوب به عنوان ستون یا جزئی از آن ممنوع است.

ماده249: بخش های آسیب دیده سیستم نگهداری باید بلافاصله با رعایت اصول ایمنی تعویض و یا تقویت شوند.

ماده250: برداشتن بیش از دو قاب چوبی و یا فلزی در هنگام تعویض وسایل نگهداری یا تعریض تونل ها در یک زمان ممنوع است و قبل از برداشت هر قاب نگهداری باید قاب های طرفین آن به اندازه کافی تقویت شوند.

ماده251: تعویض وسایل نگهداری در محل تقاطع حفاری ها باید طبق مشخصات فنی مربوطه که به تأیید سرپرست معدن رسیده است انجام شود.

ماده252: وسایل نگهداری باید با قیود و بست ها به نگهداری های مجاور همبند و ثابت شوند.

ماده253: سیستم نگهداری در لایه های شیب دار باید به گونه ای نصب شود که حداکثر قابلیت نگهداری را با توجه به شیب لایه یا جابه جایی احتمالی دارا باشد.

ماده254: حداقل طول پیچ سنگ برای کنترل سقف نباید از 1 متر کمتر باشد.

ماده255: پیچ سنگ های مکانیکی باید حداکثر تا 50 درصد نقطه تسلیم یا ظرفیت تکیه گاهشان تحت کشش قرار گیرند.

ماده256: در نصب قاب های کشویی رعایت نکات ذیل الزامی است: الف) قطعات در هر اتصال باید کاملاً موازی و در تماس با یکدیگر باشند. ب) در هر اتصال حداقل 40 سانتیمتر از هر قطعه روی یکدیگر قرار گیرند. ج) وضعیت اتصال ها باید مرتباً بررسی و کنترل شوند.

ماده257: تمامی ستون های یک قاب باید در سطح عمود بر سقف نصب شوند.

ماده258: بین ستون ها بعد از پایه گذاری باید لارده گذاری شود. طول لاردها باید کمی بیـش از فاصله دو چـوب بست باشد و پشـت لارده ها بایـد با سنگ لاشه پر شوند.

ماده259: نگهداری های قدرتی باید در اسرع وقت بعد از ایجاد یک برش در ضخامت ماده معدنی پیشروی کنند به نحوی که فضای استخراج شده، حداقل زمان بدون نگهداری باقی بماند.

ماده260: سیستم کاری در روش جبهه کار طولانی مکانیزه باید به گونه ای باشد که احتمال درگیری افراد با ماشین آلات وجود نداشته باشد.