ماده311: سنبه مورد استفاده برای خرجگذاری باید چوبی، مقاوم و کاملاً راست و صاف باشد. بکار بردن سنبه های فلزی ممنوع است.

ماده312: اتصال چاشنی به فتیله اطمینان باید منحصراً توسط انبردست مخصوص انجام‎گیرد.

ماده313: طـول فتیله اطمینان باید به اندازه ای باشد که آتـشبار بتواند پس از آتش کردن، خود را به محل امنی برساند و در هر صورت طول این فتیله نباید از یک متر کمتر و مقداری از فتیله که از چال بیرون می ماند نباید از 20 سانتیمتر کمتر باشد.

ماده314: انفجار بیش از 10 چال در یک نوبت آتشباری با فتیله اطمینان در معادن زیرزمینی ممنوع است.

ماده315: گره زدن یا تا کردن فتیله اطمینان ممنوع است.

ماده316: آتشبار باید طرف دیگر فتیله اطمینان را که به چاشنی متصل می شود، به‎صورت عمودی و طرفی را که برای آتش کردن در نظر گرفته می شود به صورت مورب قطع کند.

ماده317: در آتشباری با چاشنی باید چاشنی ابتدا در فشنگ ماده منفجره و سپس در داخل چال قرار داده شود. در هر حال باید حداقل یک فشنگ فعال خرجگذاری شود.

ماده318: خالی کردن چال خرجگذاری شده به هر علت ممنوع است.

ماده319: فشنگ چاشنی دار باید به آرامی و بدون وارد کردن هر گونه فشار در داخل چال قرار داده شود.

ماده320: اتصال چاشنی به فتیله باید با رعایت فاصله لازم از فشنگ انجام شود و سپس چاشنی در داخل فشنگ ماده منفجره قرار گیرد.

ماده321: در کلیه چال هایی که در یک نوبت آتشباری می شوند باید از یک نوع چاشنی الکتریکی (ساخت یک کارخانه) استفاده شود.

ماده322: مدار انفجار قبل از اتصال کابل هدایت برق به دستگاه آتش کن باید توسط اهم متر وی‍ژه آتشباری آزمایش شود و سیم های اصلی هدایت برق پس از حصول اطمینان از صحت مدار به دستگاه آتش کن متصل شوند.

ماده323: کنترل مدار آتشباری الکتریکی فقط باید با اهم متر وی‍‍ژه آتشباری انجام شود.

ماده324: اتصال کابل هدایت برق به سیم چاشنی ها و همچنین به دستگاه آتش کن منحصراً باید توسط آتشبار و پس از اتمام خرج گذاری و آزمایش مدار و دور شدن کلیه افراد از جبهه کار انجام گیرد.

ماده325: پس از خرجگذاری باید چال ها را به طور معین و با موادی که طبق طرح تعیین شده است مسدود نمود.

ماده326: زمان و محل عملیات آتشباری باید با اطلاع مسئول فنی معدن و مسئول ایمنی باشد.

ماده327: سرپرست معدن مکلف است نسبت به شناسایی و مسدود نمودن حریم ناشی از آتشباری اقدام نماید.

ماده328: کارفرما مکلف است آتشبار را به وسایل حفاظت فردی ضد الکتریسیته ساکن مجهز کند.

ماده329: آتشبار موظف است هنگام عملیات آتشباری، اقدامات ذیل را بعمل آورد: الف) از برقراری تهویه در جبهه کارهای زیرزمینی اطمینان حاصل نماید. ب) دستگاه آتش کن برقی را قبل از هر نوبت عملیات آتشباری آزمایش و نتیجه را در دفتر مخصوص ثبت نماید. ج) قبل از جابه جایی چاشنی ها یا مداربندی نسبت به تخلیه الکتریسیته ساکن بدن خود اقدام نماید. د) قبل از آتشباری از ورود اشخاص به محل عملیات جلوگیری نماید. ه) 15 دقیقه قبـل از شروع انفجار با کشیدن آژیر منقطع که بلندی صدای آن به گونه ای است که در تمام نقاط متأثر از آتشباری در معدن شنیده می شود شروع عملیات آتشباری را به سایرین اطلاع دهد و 5 دقیقه قبل از شروع لحظه انفجار، آژیر منقطع به آژیر ممتد تبدیل شود. و) بعد از همه محل کار را ترک کند.

ماده330: در صورتی که آتشبار جهت حفاظت از پناهگاه خاصی در آتشباری زیرزمینی استفاده می کند، فاصله پناهگاه تا محل آتشباری باید حداقل 80 متر باشد. در معادن زیرزمینی در صورت نبودن پناهگاه فاصله آتشبار از محل آتشباری در تونل های مستقیم باید حداقل 200 متر باشد.

ماده331: آتشبار باید پس از حصول اطمینان از انفجار کلیه چال ها و سپری شدن مدت کافی (حداقل 15 دقیقه) محل را بازدید و در صورتی که خطری از نظر گازهای سمی و مضر وجود نداشته باشد و کارگاه را ایمن تشخیص دهد اجازه ادامه کار را بدهد. میزان گازهای سمی ناشی از آتشباری نباید از 008/0 درصد حجمی در هوای محل آتشباری بیشتر باشد.

ماده332: برای از بین ‎بردن خطر ناشی از چال آتش نشده باید بر اساس دستورالعمل شرکت سازنده مواد منفجره و یا رعایت مراتب ذیل عمل شود: الف) در معادن زیرزمینی که از چال زن دستی یا جامبودریل برای حفاری استفاده می شود به ترتیب از نقطه ای به فاصله حداقل 40 یا 65 سانتیمتر از دهانه چال آتش نگرفته و به موازات آن، چال جدیدی حفر و پس از خرجگذاری آن را آتش نمود. این چال به هیج وجه نباید وارد حریم های مذکور شود. ب) در معادن سطحی از نقطه ای به فاصله حداقل 150 سانتیمتر از دهانه چال آتش نگرفته و به موازات آن، چال جدیدی حفر و پس از خرجگذاری آن را آتش نمود. این چال به هیج وجه نباید وارد حریم 150 سانتیمتری چال آتش نشده شود. ج) بارگیری سنگ های حاصل از انفجار اخیر باید با حضور آتشبار انجام گیرد تا در صورتی که فشنگ های منفجر نشده ای باقی مانده باشد به جایگاه موقت نگهداری مواد منفجره تحویل شود. د) ورود سایرین به این محدوده تا خاتمه کلیه عملیات ممنوع است.

ماده333: چنانچه هنگام لق گیری و بارگیری به وجود چال منفجر نشده پی برده شود و یا احتمال چال منفجر نشده وجود داشته باشد باید بلافاصله کار متوقف و کلیه افراد محل را ترک نموده و مراتب به اطلاع سرپرست معدن رسانده شود.

ماده334: اقدامات لازم برای از بین‎بردن چال منفجر نشده، فقط با نظارت مستقیم آتشبار مجاز است.

ماده335: چنانچه آتشبار نتواند برای از بین بردن چال منفجر نشده اقدام کند، لازم است بلافاصله سرپرست معدن را در جریان امر قرار دهد.

ماده336: آتشبار نباید چال های خرجگذاری شده را رها نموده و قبل از آتشباری آن ها به کار دیگری مشغول شود.

ماده337: کلیه چال های خرجگذاری شده باید در یک نوبت منفجر شوند.

ماده338: اگر یک یا چند فشنگ چاشنی گذاری شده مورد استفاده قرار نگیرد، آتشبار موظف است بلافاصله و قبل از آتش کردن چال ها، چاشنی این فشنگ ها را خارج کرده و آنها را به جایگاه موقت نگهداری مواد منفجره منتقل نماید.

ماده339: چاشنی گذاری در چال ها در شرایطی که احتمال رعد و برق وجود دارد ممنوع است.

ماده340: در زمان اتصال چاشنی ها به همدیگر تا شعاع 30 متری از محل، حمل و استفاده از وسایل الکترونیکی و کلیه وسایل پخش امواج الکترومغناطیسی مثل گوشی تلفن همراه و بیسیم ممنوع است.

ماده341: برای منفجر کردن مواد منفجره به روش الکتریکی نباید از سیم های بدون روپوش استفاده کرد. استفاده از برق شبکه معدن برای انفجار چاشنی ممنوع است.

ماده342: شبکه الکتریکی انفجار باید دو خطه باشد و در محل اتصال، سیم ها محکم به یکدیگر متصل شوند.

ماده343: سیم های مدار انفجار تحت هیچ شرایطی نباید با سیم های شبکه برق معدن تماس پیداکنند.

ماده344: با همبندکردن اجزاء و اتصالات سیستم هوای فشرده و پیش بینی سیستم اتصال به زمین باید از خطر تجمع الکتریسیته ساکن در زمان خرج گذاری نیترات آمونیوم با هوای فشرده پیشگیری کرد.

ح) مقررات ویژه آتشباری در معادن زغال سنگ ماده345: در معادن دارای گاز زغال یا گرد زغال فقط باید از مواد منفجره مجاز (ضدگاز زغال) برای آتشباری در جبهه کارهای زغالدار استفاده شود.

ماده346: قبل از خـرجگذاری آتشبار باید هوای اطراف جبهه کار را تا شعاع 30 متری آزمایش نماید تا در صورتی که میزان گاز زغال از یک درصد تجاوز کند از خرجگذاری خودداری نموده و مراتب را به سرپرست معدن اطلاع دهد.

ماده347: در معادن دارای گاز زغال یا گرد زغال منحصراً باید از دستگاه های آتش کن مخصوص این معادن استفاده شود.

ماده348: در محلی که آتشباری انجام می شود باید وسایل اطفای حریق مناسب موجود باشد.

ماده349: استفاده از هوای فشرده برای تمیز کردن چال های آتشباری ممنوع است.

ماده350: اطراف محل آتشباری باید با اسپری آب، مرطوب و با پودرسنگ پوشیده شده باشد تا از انفجار گرد زغال جلوگیری شود.

ماده351: استفاده از فتیله های معمولی و انفجاری در معادنی که در آنها گاز زغال یا گرد زغال وجود دارد، ممنوع است و آتشباری باید فقط با چاشنی الکتریکی ایمن و سیم های روپوش دار صورت گیرد.

ماده352: آتشباری در مواردی که میزان گاز زغال در محل انفجار بیش از یک درصد باشد یا خطر سرایت انفجار به محل های متروکه، حفاری ها و شکستگی های گازدار وجود دارد ممنوع است.

ماده353: چال ها باید پس از خرجگذاری با مواد غیر قابل اشتعال و غیرسیلیسی مسدود شوند.