ماده 1- عبارات زیر در این آیین‌نامه در معانی مشروح زیر به کار می‌روند: الف - مناسب سازی‌: اصلاح محیط و تدارک وسایل حمل و نقل است به طوری که افراد معلول قادر باشند تا آزادانه و بدونخطر در محیط پیرامون خود اعم از اماکن عمومی‌، معابر، محیط شهری و بین‌شهری و ساختمانهای عمومیحرکت کنند و از تسهیلا ت محیطی‌، اجتماعی‌، فرهنگی و اقتصادی با حفظ استقلال فردی لازم بهره‌مندشوند. ب - دستگاههای مشمول این آیین‌نامه‌: کلیه وزارتخانه‌ها، سازمانها، مؤسسات و شرکتهای دولتی و نهادهای عمومی و انقلابی . پ - ضوابط و مقررات شهرسازی و معماری برای معلولان‌: ضوابط مصوب مورخ 1378.10.6 شورای‌عالی شهرسازی و معماری و اصلاحات بعدی آن برای افرادمعلول و ناتوان . ت - اماکن عمومی‌: کلیه وزارتخانه‌ها، مؤسسات و شرکتهای دولتی‌، اماکن ورزشی‌، پایانه‌ها، فرودگاهها، دانشگاهها، قطارهای‌شهری و برون‌شهری‌، مراکز تجاری‌، بانکها و خودپردازها، بوستان‌ها، معابر عمومی و نظایر آنها .

ماده 2- شهرداریهای سراسر کشور موظفند از صدور پروانه احداث و پایان کار برای ساختمانها و اماکن‌عمومی و معابری که ضوابط و مقررات شهرسازی و معماری برای معلولان را رعایت نکرده باشند، خودداری‌نمایند. تبصره - کلیه دستگاهها موظفند هنگام تنظیم بودجه سالانه خود اعتبارات مورد نیاز مناسب‌سازی راپیش‌بینی و به سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی کشور و دیگر مراجع ذی‌ربط پیشنهاد نمایند.

ماده 3- دستگاهها موظفند در طی یک برنامه سه ساله از زمان تصویب و ابلاغ این آیین‌نامه هر سال‌حداقل سی درصد (30%) از ساختمانهای عمومی وابسته را برای استفاده معلولان‌، ضوابط و مقررات‌شهرسازی و معماری برای معلولان مناسب‌سازی نمایند.

ماده 4- شهرداری‌های سراسر کشور موظفند جهت مناسب‌سازی اماکن عمومی اقدامات زیر را انجام‌دهند: الف ـ مناسب‌سازی معابر عمومی با اولویت معابر اصلی و نزدیک به تقاطع‌ها و همچنین پارک‌ها . ب ـ تجهیز و نصب چراغها و علایم راهنمایی مناسب در معابر عمومی و برجسته‌سازی سطوح‌پیاده‌روهای نزدیک به تقاطع‌ها و همچنین پارکها. پ ـ رفع موانع و تطبیق مقررات صدور پروانه با ضوابط و مقررات شهرسازی و معماری برای معلولان‌. تبصره - اعتبار لازم برای اجرای این ماده و سایر مواردی که برعهده شهرداریها گذاشته شده است ازمحل اعتبار مربوط تأمین می‌گردد.

ماده 5- کلیه شرکتها و سازمانهای حمل و نقل عمومی درون‌شهری و برون‌شهری موضوع این آیین‌نامه‌موظفند طی یک برنامه پنج‌ساله نسبت به مناسب‌سازی اماکن عمومی خود (ایستگاهها، بنادر و فرودگاهها) ووسایل حمل و نقل عمومی مربوط براساس ضوابط و مقررات شهرسازی و معماری برای معلولان اقدام نمایند.

ماده 6- شرکتهای خودروساز داخلی موظفند استانداردهای لازم جهت ساخت وسایل نقلیه عمومی به‌منظور استفاده معلولان و جانبازان را رعایت و نسبت به ساخت خودروهای شخصی متناسب با وضعیت‌معلولان و بنا به سفارش آنان یا دستگاههای ذی‌ربط اقدام نمایند.

ماده 7- سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران‌، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و بنیاد شهید وامور ایثارگران موظفند با هماهنگی سازمان بهزیستی کشور نسبت به تولید و پخش برنامه‌های آموزشی دررسانه‌های عمومی (ملی و استانی‌) برای ارتقای آگاهی عمومی در زمینه مناسب‌سازی برای افراد دارایمعلولیت اقدام نمایند.

ماده 8- سازمان بهزیستی کشور موظف است به منظور پی گیری و ایجاد هماهنگیهای لا زم برای‌مناسب سازی‌، ستاد هماهنگی و پیگیری مناسب‌سازی را با ترکیب زیر تشکیل دهد: 1ـ وزیر رفاه و تأمین اجتماعی یا معاون ذی‌ربط او (رییس‌). 2ـ نماینده ثابت وزارت کشور . 3ـ نماینده ثابت وزارت مسکن و شهرسازی . 4ـ نماینده ثابت سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی کشور . 5- نماینده ثابت وزارت راه و ترابری‌. 6- نماینده ثابت وزارت صنایع و معادن‌. 7- نماینده ثابت وزارت علوم‌، تحقیقات و فناوری‌. 8- نماینده ثابت سازمان نوسازی‌،توسعه و تجهیز مدارس کشور. 9- نماینده ثابت بنیاد شهید و امور ایثارگران‌. 10ـ نماینده تشکلهای غیردولتی ایثارگران . 11- نماینده ثابت شورای هماهنگی تشکلهای غیردولتی معلولان‌. تبصره - ستاد می‌تواند در صورت ضرورت نسبت به دعوت از سایر سازمانهای دولتی و غیردولتی واشخاص صاحب‌نظر حسب مورد اقدام نماید.

ماده 9- نظارت بر اجرای این آیین‌نامه در سراسر کشور با سازمان بهزیستی کشور بوده و سازمان یادشده موظف است گزارش نظارتی خود را به هیأت‌وزیران منعکس نماید.