ماده 24 ـ گذرنامه برای مسافرت به کلیه کشورها اعتبار دارد مگر به کشورهایی که دولت در مواردمقتضی مسافرت اتباع ایران را به آن کشورها ممنوع و یا محدود نموده باشد. در صورتی که بعد از صدور گذرنامه محدودیتی مقرر شود وجوه پرداختی کسانی که از مسافرت‌ محروم شوند به آنها مسترد می‌گردد. نحوه اجرای مفاد این ماده ضمن آیین ‌نامه اجرایی این قانون ‌معین خواهد شد.

ماده 25 ـ مدت اعتبار گذرنامه جدید از تاریخ صدور پنج سال است و فقط برای مدت پنج سال‌دیگر قابل تمدید می‌باشد. تبصره ـ گذرنامه‌ هایی که تا تاریخ تصویب این قانون سه سال آنها خاتمه نیافته تا پایان مدت ‌مذکور معتبر خواهد بود.

ماده 26 ـ حذف گردیده است‌.

ماده 27 ـ در صورتی که گذرنامه غیر قابل استفاده و یا مفقود شود پس از رسیدگی لازم که نحوه آن‌در آیین ‌نامه تعیین خواهد شد گذرنامه دیگری با اخذ هزینه ‌های صدور صادر می‌شود. هرگاه قابل استفاده نبودن یا مفقود شدن گذرنامه ناشی از عمل متصدیان مسئول باشد برای بقیه ‌مدت اعتبار ، گذرنامه جدید بدون دریافت هزینه ‌های صدور صادر خواهد شد.