‌ماده 1 - از تاریخ تصویب این قانون به وزارت جهاد سازندگی اجازه داده می‌شود به منظور نگهداری، بهره‌برداری، توسعه، بازسازی، مرمت و ایجاد‌تأسیسات مربوط به تأمین آب آشامیدنی روستاها اعم از تصفیه‌خانه، خطوط انتقال، مخازن، سیستم‌های کنترل و دفع بهداشتی فاضلاب، شرکتی در هر‌استان تشکیل دهد. این شرکت‌ها دارای شخصیت حقوقی و استقلال مالی بوده و طبق مقررات حاکم بر شرکت‌های دولتی و این قانون اداره خواهد شد. ‌تبصره 1 - نظارت و هماهنگی امور ستادی، پشتیبانی و تحقیقاتی شرکت‌های مزبور به عهده وزارت جهاد سازندگی خواهد بود. ‌تبصره 2 - جهاد سازندگی موظف است به منظور کمک و راه‌اندازی و تقویت این شرکت‌ها تأسیسات، ماشین آلات و دیگر اموال مورد نیاز، وسایل‌لازم را به قیمت ارزش دفتری از اموال موجود خود به شرکت‌های مذکور واگذار نماید.

‌ماده 2 - مشترکین موظف به پرداخت آب‌بها جهت تأمین هزینه‌های نگهداری فعالیت‌های موضوع این قانون خواهند بود. دولت موظف است‌اعتبارات ترمیم، توسعه، نگهداری و ایجاد شبکه‌های آبرسانی روستاها را که در بودجه‌های سالانه منظور می‌نماید در اختیار شرکت‌های مذکور قرار‌دهد. ‌تبصره 1 - جهاد سازندگی مکلف است نیروهای مورد نیاز این شرکت‌ها را از پرسنل جهاد سازندگی تأمین نماید. ‌تبصره 2 - شرکت‌های موضوع این قانون غیر انتفاعی بوده و از پرداخت مالیات و عوارض معاف خواهند بود.

‌ماده 3 - شرکت هر استان، می‌تواند با رعایت صرفه و صلاح و با توجه به تعداد روستاهای تحت پوشش، وجود پروژه‌های خاص و حوزه عمل در‌هر یک از شهرستان‌های تابع استان که لازم بداند با تصویب مجمع عمومی مبادرت به ایجاد شعبه یا شرکت نماید. ‌مسئولیت حفظ و نگهداری شبکه‌های آبرسانی روستاها تا زمانی که تحت پوشش شرکت‌های آب و فاضلاب استان مربوطه قرار نگرفته‌اند کماکان به‌عهده وزارت جهاد سازندگی می‌باشد.

‌ماده 4 - وزارت جهاد سازندگی مکلف است حداکثر ظرف یک سال از تاریخ ابلاغ این قانون نسبت به تشکیل شرکت‌های مورد نظر در مرکز و مراکز‌استان‌ها اقدام نماید.

‌ماده 5 - اساسنامه این شرکت‌ها حداکثر طرف سه ماه توسط وزارت جهاد سازندگی و سازمان امور اداری و استخدامی کشور تهیه و به تصویب‌هیأت وزیران خواهد رسید.