ماده 47- حمل‌ونقل در واحد تولیدکننده پسماند باید به صورت زیر صورت پذیرد: الف- حمل پسماند در درون مرکز تولید پسماند به صورتی طراحی گردد که با استفاده از چرخ دستی یا گاری برای بارگیری و تخلیه آسان پسماند، امکان‌پذیر باشد. ب- فاقد لبه‌های تیز و برنده باشد، به‌گونه‌ای که کیسه‌ها یا ظروف را پاره نکند. پ- شستشوی آن آسان باشد. ت- وسایل هر روز نظافت و ضدعفونی شوند. ث- از چرخ‌دستی پسماند برای حمل مواد دیگر استفاده نشود و نشت‌ناپذیر باشد. ج- از سیستم پرتاب برای انتقال زباله به محل نگهداری استفاده نشود.

ماده 48- تعویض وسیله حمل‌ پسماند از انتهای بخش در بیمارستان برای انتقال به محل نگهداری موقت ضروری است.

ماده 49- در واحدهایی که حجم تولید پسماند کم است مانند مطب‌ها می‌توان از سطل‌ زباله قابل شستشو، غیر قابل‌نشت، مقاوم و مجهز به کیسه‌های مقاوم برای حمل زباله استفاده شود.

ماده 50- تولیدکننده پسماند می‌توان حمل پسماند به محل امحا را از طریق قرارداد به شرکتهای صالح واگذار کند، نظارت بر حسن انجام کار برعهده تولیدکننده منطبق با ماده (7) قانون مدیریت پسماندها خواهد بود.

ماده 51- جابه‌جایی، حمل‌ونقل و بارگیری بسته‌ها و ظروف باید به‌گونه‌ای صورت پذیرد که وضعیت بسته‌بندی و ظروف ثابت مانده و دچار نشت، پارگی، شکستگی و بیرون‌ریزی پسماند نشوند.

ماده 52- حمل‌ونقل فرامرزی پسماند، تابع قوانین و ضوابط کنوانسیون بازل است.

ماده 53- بارگیری باید با شرایط زیر صورت پذیرد: الف- واحد امحاکننده، از دریافت پسماندهای فاقد بر چسب اکیداً خودداری نماید. ب- کارگران باید در مراحل مختلف بارگیری و تخلیه مجهز به پوشش مناسب مطابق دستورالعمل ماده (5) قانون مدیریت پسماندها که توسط وزارت تدوین شده است باشند. پ- کیسه‌ها و ظروف را می‌توان مستقیماً در خودرو قرار داد.

ماده 54- خودرو حمل‌کننده پسماند باید دارای ویژگی ها زیر باشد: الف- کاملاً سرپوشیده باشد. ب- قسمت بار نفوذناپذیر و نشت‌ناپذیر باشد. پ- قسمت بار دو جداره بوده و دارای سیستم جمع‌آوری و نگهداری شیرابه باشد. ت- قسمت بار دارای سیستم ایمنی، ضد حریق و ضد سرقت باشد. ث- بر روی بدنه خودرو در دو سمت و در سمت عقب، نماد بین‌المللی نوع پسماند و نام شرکت حمل‌کننده و شماره مجوز خودرو درج شود. ج- از خودرو حمل پسماند برای حمل مواد دیگر با پسماندهای عادی استفاده نشود. چ- اندازه خودرو متناسب با حجم پسماند باشد. ح- ارتفاع درونی خودرو حدود 2/2 متر باشد. خ- اتاق راننده از قسمت بار مجزا باشد. د- امکان نظافت و ضدعفونی کردن داشته باشد. کف‌پوش خودرو از جنس فرش یا موکت نباشد و حتی‌الامکان پوششی یکپارچه و بدون درز داشته باشد. ذ- در حین حمل‌ونقل و در زمان عدم استفاده قسمت بار قفل شود.

ماده 55- خودروهایی که قسمت بارکش آنه قابل جدا شدن است، ارجح می‌باشند، به این ترتیب می‌توان قسمت بار را در واحد بارگیری قرار داد و یا از آن به عنوان انبار استفاده کرده و پس از پر شدن، آن را با یک بارکش خالی،‌ تعویض نمود.

ماده 56- در مواردی که زمان نگهداری یا حمل طولانی‌تر از زمان های مندرج در ماده (46) است، باید از کامیون های با سیستم سردکننده استفاده کرد.

ماده 57- از مسیرهای کم‌ترافیک و کم‌حادثه برای رساندن پسماند به محل امحا استفاده شود.

ماده 58- حمل‌ونقل پسماند پزشکی صرفاً توسط شرکتهای صلاحیت‌دار و براساس مجوز و فرمهایی صورت گیرد که توسط وزارت و سازمان صادر می‌شود و در صورت نیاز و درخواست باید به مسئولان نظارتی اعم از وزارت، سازمان و مأموران راهنمایی و رانندگی ارایه گردد. تبصره- حمل‌وانتقال پسماند پزشکی توسط پست ممنوع است.

ماده 59- حمل پسماند، صرفاً به مقصد نهایی مشخص شده در مجوز و بدون اتلاف زمان صورت پذیرد.

ماده 60- جابجایی و حمل‌ونقل پسماندهای تفکیک شده پزشکی ویژه با پسماندهای عادی ممنوع است.