ماده 1 - تعاریف: قانون معادن - منظور قانون معادن مصوب 27/2/1377 مجلس شورای اسلامی است. نظام مهندسی معدن: عبارت است از مجموعه تشکیلات ، سازمانها، تشکلهای صنفی ، مهندسی ، حرفه‏ای ، اشخاص حقیقی و حقوقی و مجموعه قوانین و مقررات، آیین‏ نامه‏ ها و استانداردها در بخش معدن. تعاریف عمومی معدن: منظور تعاریفی است که در قانون معادن شرح داده شده است و در این قانون عیناً به کار می‏رود. وزارت صنایع و معادن: منظور وزارت صنایع و معادن، ادارات، سازمانها و مؤسسات تابع آن است. فعالیتهای معدنی: این فعالیتها شامل کلیه عملیات پی جویی برای یافتن کانسارها و اکتشاف و استخراج معادن و کانه آرایی کانسنگ و فرآوری مواد معدنی و متالورژی استخراجی می‏شود. حرفه‏ های مهندسی معدن: منظور حرفه‏های مهندسی و کارشناسی و کاردانی مرتبط با فعالیتهای معدنی است.

ماده 2 - اهداف و وظایف نظام مهندسی معدن عبارتند از: الف - حفظ و افزایش بهره‏وری منابع معدنی که سرمایه‏های ملی تجدیدناپذیر هستند. ب - تنسیق امور مربوط به مشاغل و حرفه‏های فنی و مهندسی در فعالیتهای معدنی. پ - تأمین موجبات رشد و اعتلای مهندسی معدن در کشور. ت - ترویج اصول فنی و مهندسی معدن در فعالیتهای معدنی. ث - بالا بردن کیفیت خدمات مهندسی و نظارت بر حسن اجرای خدمات. ج - ارتقای دانش فنی صاحبان حرفه‏ها در بخش معدن. چ - وضع مقررات به منظور اطمینان از رعایت اصول ایمنی ، بهداشت ، بهره‏دهی مناسب ، حفظ محیط زیست ، صرفه اقتصادی و نظارت بر اجرای آن. ح - فراهم ساختن زمینه همکاری میان وزارت صنایع و معادن و تشکلهای مهندسی ، حرفه‏ای و صنعتی در بخش معدن. خ - ایجاد زمینه‏های مشارکت صاحبان حرفه‏های مهندسی معدن در تهیه و اجرای طرحهای توسعه و عمرانی کشور. د - ایجاد و تحکیم روابط حرفه‏ای در سطح ملی و بین المللی و معرفی نمایندگان برای شرکت در مجامع علمی و فنی.

ماده 3 - برای تأمین مشارکت هرچه بیشتر مهندسان در انتظام امور حرفه‏ای خود و تحقق اهداف این قانون در سطح کشور ، «سازمان نظام مهندسی معدن» که از این پس در این قانون به اختصار «سازمان» خوانده می‏شود و در هر استان یک سازمان به نام «سازمان نظام مهندسی معدن استان» که از این پس به اختصار «سازمان استان» نامیده می‏شود ، طبق شرایط یاد شده در این قانون و آیین نامه اجرایی آن تأسیس می‏شوند. سازمانهای یاد شده غیرانتفاعی بوده و تابع قوانین و مقررات حاکم بر مؤسسات غیرانتفاعی می‏باشند.

ماده 4 - از تاریخی که وزارت صنایع و معادن در هر محل حسب مورد اعلام کند ، اشتغال اشخاص حقیقی و حقوقی به آن دسته از امور فنی در فعالیتهای معدنی که توسط وزارت یاد شده تعیین می‏شود ، مستلزم عضویت در سازمان و داشتن صلاحیت حرفه‏ای است. این صلاحیت در مورد حرفه‏های مهندسی معدن از طریق صدور پروانه اشتغال توسط وزارت صنایع و معادن و در مورد کارگران ماهر از طریق صدور پروانه مهارت فنی و حرفه‏ای توسط وزارت کار و امور اجتماعی احراز می‏شود. شرایط و ترتیب صدور ، تمدید ، ابطال و تغییر مدارک صلاحیت حرفه‏ای موضوع این ماده و چگونگی تعیین حدود صلاحیت و ظرفیت اشتغال دارندگان آن در آیین نامه اجرایی این قانون معین می‏شود. تبصره ـ کلیه اشخاص حقیقی و حقوقی غیر ایرانی جهت انجام خدمات موضوع این قانون باید پروانه کار معتبر از وزارت کار و امور اجتماعی و مدارک صلاحیت حرفه‏ای موقت دریافت دارند. ضوابط اجرایی مربوط طبق آیین نامه اجرایی این قانون خواهد بود.