ماده 1- اصطلاحات و واژه‌های تعریف شده در ماده 1 قانون بازار اوراق بهادار جمهوری اسلامی ایران، آئین‌نامة معاملات در شرکت بورس اوراق بهادار تهران، دستورالعمل اجرایی نحوة انجام معاملات اوراق بهادار در فرابورس ایران و اساسنامة شرکت سپرده‌گذاری مرکزی جز مواردی که در زیر آمده است، در همان معانی در این دستورالعمل به کار رفته‌اند و سایر اصطلاحات به شرح زیر می‌باشند: الف. اوراق بهادار: منظور اوراق بهاداری است که در شرکت سپرده‌گذاری مرکزی، سپرده شده است. ب. اوراق بهادار وثیقه: اوراق بهاداری است که تحت مالکیت وثیقه‌گذار قرار دارد و به دلایل قانونی یا مقرراتی ممنوعیتی جهت معاملة اوراق بهادار مذکور وجود ندارد و به نفع وثیقه‌گیر توثیق شده است. ج. پایگاه داده‌ها: سامانه‌ای است شامل اطلاعات مورد نیاز در خصوص ناشران اوراق بهادار، مالکان اوراق بهادار، اعضا و هرگونه اطلاعات مربوط به مالکیت اوراق بهادار که توسط شرکت سپرده‌گذاری مرکزی راهبری می‌شود. د. توثیق: مسدود نمودن اوراق بهادار وثیقه‌گذار در پایگاه داده‌ها به نفع وثیقه‌گیر، مطابق شرایط این دستورالعمل است. هـ. سپرده‌گذاری: عملیاتی است که طی آن تمام یا قسمتی از اوراق بهاداری که در پایگاه داده‌ها به ثبت رسیده است، قابلیت معامله در بورس یا فرابورس را خواهند یافت. و. شرکت سپرده‌گذاری مرکزی: شرکت سپرده‌گذاری مرکزی اوراق بهادار و تسویة وجوه (سهامی عام) است که طبق بند (7) مادة یک قانون بازار اوراق بهادار جمهوری اسلامی ایران تشکیل شده است. ز. کد مالکیت: شناسه مشتری جهت انجام معاملات اوراق بهادار در پایگاه داده‌ها است. ح. کد وثیقه: کد مشخصی است که اوراق بهادار وثیقه به آن منتقل و مسدود می‌گردد. ط. وثیقه‌گذار: منظور مالک اوراق بهادار یا نمایندة وی است که اوراق بهادار را به نفع وثیقه‌گیر، توثیق می‌نماید. ی. وثیقه‌گیر: شخصی است که وثیقه به نفع او انجام پذیرفته است. ک. وضعیت قابل فروش: وضعیتی است که اوراق بهادار وثیقه به درخواست وثیقه‌گیر از حالت ممنوع‌المعامله به حالت قابل فروش درمی‌آید، لیکن تنها به کارگزار معرفی شده از سوی وثیقه‌گیر اجازة فروش داده می‌شود.