ماده 289 - ابرا عبارت از این است که دائن از حق خود به اختیارصرف نظر نماید.

ماده 290 - ابرا وقتی موجب سقوط تعهد می شود که متعهدله برای ابرا اهلیت داشته باشد.

ماده 291 - ابرای ذمه میت از دین صحیح است.