انواع شرکت های تجاری
دپارتمان حقوقی - دسته بندی: حقوق شرکت های تجاری
شخصیت حقوقی
شرکت های تجاری
شرکت های تجاری از مرحله ثبت تا انحلال نیازمند اطلاع از مسائل حقوقی و قوانین حاکم بر شرکتهای تجاری می باشند چراکه ثبت شرکت و قوانین مربوط به شرکت اعم از وظایف و مسئولیت های شرکت ها ؛ مشخص کردن میزان سود شرکا ؛ کاهش یا افزایش سرمایه شرکت و حتی نحوه انحلال و بطلان یک شرکت تجاری دارای قوانین و قواعد حقوقی خاصی است که با آگاهی از آنها و رعایت آنها شرکتهای تجاری کمتر درگیر مشکلات حقوقی خواهند شد.
شخصیت حقوقی
شخصیت حقوقی یکی از مفاهیم بسیار مهم حقوق شرکتهای تجاری است.آشنایی با این مفهوم و آثار آن به درک بهتر قوانین شرکت های تجاری کمک بسیار شایانی می کند.زیرا بسیاری از ویژگی های شرکتهای تجاری با توجه به اوصاف و آثار شخصیت حقوقی شناخته می شود. لذا لازم است پیش از ورود به مبحث شرکتهای تجاری با تعریف و آثار شخصیت حقوقی آشنا شویم.
تعریف شخصیت حقوقی
با توجه به فقدان تعریفی مشخص از شخصیت حقوقی در قوانین، حقوق دانان و دکترین به ارائه تعاریفی از شخصیت حقوقی پرداخته اند. برخی در تعریف شخصیت حقوقی گفته اند؛ شخصیت حقوقی عبارت از دسته ای افراد انسان یا موسسه ای از موسسات تجاری یا خیریه و امثال آن ها است که قانون به آن ها شخصیت می دهد؛ یعنی برای آن ها حقوق و تکالیفی شبیه به حقوق و تکالیف انسانی قائل می شود. دولت شهر ها، شرکت های تجاری، دانشگاه ها، بیمارستان ها اشخاص حقوقی هستند.
عده ای دیگر شخصیت حقوقی را تنها اجتماع و هم بستگی افراد انسانی می دانند که برای هدف و مقصودی اعم از انتفاعی و غیر انتفاعی تحت شرایط و مقرراتی به وجود آمده اند. طبق این تعریف شخصیت حقوقی تنها از تجمع افراد انسانی به وجود می آید و چند شخصیت حقوقی نمی توانند شخصیت حقوقی جدیدی تشکیل دهند.
با توجه به تعاریف متعددی که از سوی حقوق دانان و دکترین بسیاری ارائه شده ، با جمع بندی این تعاریف گوناگون میتوان این نهاد را این گونه تعریف کرد. شخصیت حقوقی عبارت از مجموعه ای اموال یا اشخاص است که برای تحقق هدفی معین و مطابق ضوابط یا تشریفات خاصی شکل یافته و صلاحیت دارا شدن حقوق و تکالیف مستقل را دارد. بنابراین شخصیت حقوقی در برابر شخصیت حقیقی یا انسان قرار می گیرد که از مهم ترین مصادیق آن شرکت های تجاری هستند.
آثار شخصیت حقوقی
پذیرش پدیده ای با عنوان شخصیت حقوقی پیامدها و آثاری دارد که آشنایی با آنها بسیار ضروری است؛ این آثار عبارتند از:
الف) نام و عنوان مستقل
نخستین نتیجه ی پذیرش شخصیت حقوقی ؛داشتن نام مخصوص و مستقل از اعضا است که این نام باید به گونه ای باشد که شخص حقوقی را از اعضای آن متمایز سازد .برای مثال دانشگاه علامه طباطبایی نامی است که نمایانگر شخصیت حقوقی مستقل دانشگاه از اعضای آن اعم از اعضای هیئت علمی؛ کارکنان و دانشجویان است.
ب) دارا بودن اموال مخصوص به خود
به محض اینکه شخصیت حقوقی تحقق می یابد؛ رابطه ی بین اشخاص عضو شخصیت حقوقی و اموالی که هر کدام برای ایجاد شخصیت حقوقی آورده اند قطع می شود و کلیه آورده ها جز دارایی شخص حقوقی به شمار می رود و در نتیجه اشخاص مزبور هیچ حقی نسبت به عین آورده ها که ممکن است غیر نقد مثلا زمین یا خودرو باشند ندارند.
ج) حقوق و تعهدات مستقل
پیامد مهم دیگر شناسایی شخصیت حقوقی دارا شدن حقوق و تکالیف برای شخص حقوقی مستقل از اعضای خود است. بدین منظور در ماده ۵۸۸ قانون تجارت قانون گذار مقرر نموده است:
«شخص حقوقی می تواند دارای کلیه حقوق و تکالیفی شود که قانون برای افراد قائل است مگر حقوق و وظایفی که بالطبیعه فقط انسان ممکن است دارای آن ها باشد مانند حقوق و وظایف ابوت؛ بنوت و امثال ذلک.»
برای مثال اگر یکی از اعضای شخصیت حقوقی به شخصی مبلغی را بدهکار باشد ؛ این بدهی مستقل از تعهدات شخصیت حقوقی است و بستانکار نمی تواند این مبلغ را از شرکت مطالبه کند ؛ زیرا تعهدات اعضا مستقل از تعهدات شرکت می باشد.
د) اقامتگاه شخص حقوقی
با به رسمیت شناختن شخصیت حقوقی و به تبع آن قائل شدن حقوق و تکالیف مستقل برای آن، ناگزیر باید اقامتگاهی جدا از اعضا برای این شخصیت مورد پذیرش قرار داد.
انواع شخصیت حقوقی
اشخاص حقوقی ممکن است بر اساس معیارهای مختلفی تقسیم بندی گردند؛ برای مثال از نظر دولتی یاخصوصی بودن؛ داخلی و خارجی بودن؛ اقتصادی و غیر اقتصادی بودن و... ولی یکی از معیارها که جذابیت بیشتری دارد تقسیم بندی از جهت نحوه ی تاسیس و معیار هدف است ؛ که بر اساس این معیار اشخاص حقوقی به دو دسته اشخاص حقوقی تجاری و اشخاص حقوقی غیر تجاری تقسیم می شوند:
الف) اشخاص حقوقی غیر تجاری
اشخاص حقوقی غیر تجاری اشخاصی هستند که هدف از تشکیل آن ها انجام تجارت نیست لیکن موسسین آن ها ممکن است قصد کسب منفعت داشته باشند یا نداشته باشند. بر اساس اینکه هدف از تشکیل آن ها کسب سود است یا نه به دو دسته انتفاعی و غیر انتفاعی تقسیم می شوند:
اشخاص حقوقی غیر تجاری غیر انتفاعی اشخاصی هستند که هدف از تشکیل آن ها کسب سود و انجام تجارت نیست ؛ بلکه بر اساس اهدافی که در برگیرنده امور حرفه ای؛ فرهنگی؛ علمی؛ آموزشی و عام المنفعه است تشکیل می شوند. در نتیجه فعالیت های انجام شده در این قالب ها اشخاص ممکن است درآمدی تحصیل نمایند ولی کسب سود هدف اصلی و اولیه برای آن ها نیست. مدارس؛ دانشگاه ها و موسسات پژوهشی نمونه های روشنی از اشخاص حقوقی با اهداف علمی_آموزشی هستند.
در مقابل؛ در خصوص اشخاصی حقوقی غیر تجاری انتفاعی ؛ اگر چه قصد کسب منفعت انکار ناپذیر است ؛ لیکن در حوزه فعالیت های تجاری قرار نمی گیرند؛ به عنوان مثال میتوان از موسسات حسابرسی؛ دفتر وکالت؛ مطب های پزشکی نام برد که اگر چه نمیتوان آن ها را غیر انتفاعی نامید ؛ در عین حال تجاری هم محسوب نمی شوند.
ب) اشخاص حقوقی تجاری
اشخاصی هستند که هدف از تشکیل آن ها انجام تجارت است. قانون گذار به موجب ماده ۲۰ قانون تجارت اشخاص حقوقی تجاری را تحت عنوان شرکت های تجاری احصا نموده است. اشخاص حقوقی تجاری در واقع همان شرکتهای تجاری مندرج در قانون تجارت است.
1-1 انواع شرکت های تجاری
تعريف شركت هاي تجاري
در قانون تجارت ايران صراحتا تعريفي از شركت هاي تجاري ارائه نشده است؛ و ماده ٢٠ قانون تجارت صرفا به شمارش انواع شركت هاي تجاري پرداخته است بدون اينكه تعريفي در اين خصوص ارائه دهد.
برخي از حقوق دانان علت اين سكوت قانون تجارت را اقتباس آن از قانون تجارت فرانسه مي دانند؛ زيرا در قانون تجارت فرانسه نيز تعريفي از شركت هاي تجاري ارائه نگرديده است؛ در صورتي كه چنين اقتباسي بدون مطالعه صورت گرفته است ، چرا كه حقوق فرانسه در ماده ١٨٣٣ قانون مدني شركت تجاري را تعريف نموده است.
شايد بتوان شركت تجاري را در حقوق كنوني ايران اين گونه تعريف نمود :رابطه يا نهادي برآمده از توافق ميان دو يا چند شخص كه با اختصاص بخشي از دارايي خود به منظوري خاص تحت عنوان شخصيت حقوقي مستقل به قصد تحصيل سود تشكيل مي گردد.
تقسيم بندي شركتهاي تجاري
در ماده ٢٠ قانون تجارت شركتهاي تجاري به ٧ قسم با عناوين سهامي؛ با مسووليت محدود؛ تضامني؛ نسبي؛ مختلط سهامي؛ مختلط غير سهامي و تعاوني تقسيم شده اند .صرف نظر از اقسام شركت كه در ماده ٢٠ قانون تجارت بيان شده است شركتهاي تجاري را ميتوان بر اساس شخصيت شركا و مسئوليت آنها به طور كلي به ٤ دسته تقسيم كرد:
١_شركت هاي اشخاص
در اين دسته از شركتها شخصيت و اعتبار شركا از اهميت ويژه اي برخوردار است و شركاي شركت معمولا اشخاصي هستند كه به شخصيت؛ اعتبار و سرمايه ي يكديگر آشنايي كامل دارند.بنابراين شركت هاي اشخاص از دو ويژگي برخوردارند: نخست اين كه در شركت هاي اشخاص روابط بين شركا اصولا از قرارداد شركا تبعيت مي كند ؛ دوم اينكه در اين نوع شركت شخصيت شركا از اهميت زيادي برخوردار است و به اصطلاح قرارداد شركت قائم به شخص است.
مسئوليت شركا معمولا بيشتر از آورده آنها است و شخص ثالث براي وصول طلب خود مي تواند به فرد فرد شركا مراجعه كند. شركت هاي تضامني و شركت هاي نسبي از جمله شركتهاي اشخاص مي باشند.
٢_شركت هاي سرمايه اي
در اين نوع شركت آورده شركا و ميزان آنها مهم تر از شخصيت شركا و ميزان مسئوليت آنهاست. مسئوليت هر شريك در قبال بدهي هاي شركت نيز محدود به ميزان سرمايه اي است كه با خود به شركت آورده است.
بر خلاف شركت هاي اشخاص شخصيت شركا تاثير چنداني در اعتبار شركت ندارد و معمولا تصميم گيري در اين گونه شركت ها با اكثريت شركا تصميم مي گيرد. بارزترين شركت هاي سرمايه اي شركت با مسئوليت محدود؛ شركت سهامي عام و شركت سهامي خاص است.
٣_شركت هاي مختلط
اين نوع شركت ها تركيبي از شركت هاي اشخاص و شركت هاي سرمايه هستند و در اين نوع شركت ها دو دسته شريك وجود دارد :يك دسته از شركا مسئوليت شان محدود به ميزان سرمايه و آورده اي است كه به شركت آورده اند و دسته دوم شركت هايي هستند كه مسئوليت شان نامحدود است و طلبكاران شركت براي وصول طلب خود مي توانند به فرد فرد شركا مراجعه كنند. از جمله شركت هاي مختلط شركت هاي مختلط سهامي و شركت هاي مختلط غير سهامي مي باشد. مطابق ماده ١٦٢ قانون تجارت ( شركت مختلط سهامي شركتي است كه در تحت اسم مخصوصي بين يك عده شركا سهامي و يك يا چند نفر شريك ضامن تشكيل مي شود. )
٤_شركت هاي داراي ماهيت و شرايط خاص
از جمله شركتهاي داراي شرايط خاص شركت هاي تعاوني هستند. شركت هاي تعاوني در مواد ١٩٠ الي ١٩٤ قانون تجارت و قوانين خاص از جمله قانون شركت هاي تعاوني و قانون بخش تعاوني اقتصاد جمهوري اسلامي ايران مصوب ١٣٧٠ پيش بيني شده است. شركت تعاوني شركتي است متشكل از اشخاص حقيقي يا حقوقي كه به منظور رفع نيازمنديهاي مشترك و بهبود وضع اقتصادي و اجتماعي اعضا از طريق خود ياوري و كمك متقابل و همكاري آنان موافقت اصولي كه در اين قانون مصرح است تشكيل مي شود.
بر اساس موضوع فعاليت شركت هاي تعاوني به انواع مختلفي تقسيم مي شوند كه ميتوان به تعاوني توليد، تعاوني خدماتي ، تعاوني سهامي عام ، تعاوني اعتبار آزاد ، تعاوني كشاورزي ، دامداري ، دامپروري ، پرورش و صيد ماهي ، شيلات و ساير تعاوني ها اشاره نمود
.دسته ي ديگر از شركت هاي داراي ماهيت و شرايط خاص شركت هاي دولتي هستند؛ شركت هاي دولتي شركت هايي هستند كه تمام يا بيش از ٥٠ درصد سرمايه آن متعلق به دولت است؛ در واقع هر شركت تجاري كه از طريق سرمايه گذاري وزارتخانه ها ، موسسات دولتي و شركت هاي دولتي منفردا يا مشتركا ايجاد شده تا زماني كه بيش از پنجاه درصد سهام آن منفردا يا مشتركا متعلق به واحد هاي سازماني فوق الذكر باشد شركت دولتي مي باشد.
برای اطلاع از قوانین و مقررات ثبت شرکت سهامی خاص می توانید از شرکت سهامی خاص چیست و قوانین ثبت شرکت سهامی خاص استفاده کنید که صفر تا صد شرایط و مقررات در آن تشریح شده است؛ همچنین برای مشاوره از وکیل ثبت شرکت در تهران می توانید از وکلا و حقوقدانان مجموعه معید کمک بگیرید.
دیدگاه کاربران
دیدگاه کاربران
هیچ نظری ثبت نشده است...