نحوه تنظیم قرارداد | بررسی تمام بندها

بند اول : اطلاعات طرفین قرارداد

یکی از مهمترین مواد یک قرارداد مربوط به طرفین قرارداد می باشد. اطلاعات طرفین قرارداد شامل: نام و نام خانوادگی طرفین ، شماره ملی ، شماره شناسنامه ،تاریخ تولد ، نام پدر ، شماره تماس و نشانی می باشد. البته باید توجه داشت که اگر طرف یا طرفین قرارداد اشخاص حقوقی باشند، باید نام شرکت ،شماره ثبت شرکت ، شناسه ملی ، نوع شرکت و اطلاعات شخصی که به نمایندگی از شرکت قرارداد را امضا می نماید در قرارداد ذکر گردد.

بند دوم : مورد قرارداد

منظور از مورد یا موضوع قرارداد آن چیزی است که دلیل انعقاد قرارداد می باشد. به عنوان مثال اگر قصد خرید یک دستگاه اتومبیل را داشته باشید ، موضوع قرارداد اتومبیل خواهد بود . البته امکان دارد موضوع قرارداد انجام کاری باشد که در این صورت انجام آن کار مورد قرارداد خواهد بود .

یکی از نکات مهم در این بند این  است که قبل از انعقاد هرگونه قراردادی مالکیت موضوع قرارداد حتما مورد بررسی قرار گیرد. فرض کنید شما قصد خریدی ملکی را دارید ، پیش از انعقاد قرارداد مالکیت فروشنده از طریق استعلام ثبتی باید محرز و مسلم باشد.

بند سوم : مدت قرارداد

برخی از عقود مدت دار می باشند به عنوان مثال عقد اجاره عقدی است که مدت قرارداد اجاره باید در آن ذکر شود. اما بعضی عقود اصولا مدت در آن ها مطرح نمی باشد مانند عقد بیع اما مدت اجرای تعهد در آن مهم می باشد. مثلا باید مدت اجرای تعهد فروشنده در تحویل کالای موضوع قرارداد مشخص باشد.

بند چهارم : مبلغ قرارداد

یکی از ارکان مهم در تنظیم قرارداد مبلغ قرارداد می باشد که باید معلوم و معین باشد. امکان دارد ثمن قرارداد به ارز خارجی باشد که در موعد مورد توافق به نرخ روز به ریال پرداخت شود در این صورت باید سازکار تبدیل به نرخ روز و مرجع اعلام کننده آن مشخص باشد.

بند پنجم : پرداخت مبلغ قرارداد

خریدار امکان دارد به طرق متفاوتی مبلغ قرارداد را پرداخت نماید که معمولا به صورت چک یا سفته پرداخت می شود. توصیه می شود در قرارداد هایی که پرداخت به صورت اقساط می باشد شخص بستانکار از طرف مقابل چک دریافت نماید تا وصول طلب راحت تر باشد. چراکه چک مزایای بیشتری نسبت به سفته دارد ازجمله این که یکی از راه های وصول چک اقدام از طریق اجرائیات دادگستری یا اداره ثبت می باشد در حالی که برای وصول سفته باید دادخواست به دادگاه حقوقی تقدیم شود.

بند ششم : تحویل کالا به خریدار

تعهدی اصلی فروشنده تحویل کالا یا مبیع می باشد. فروشنده باید در ازای تحویل کالا ، از خریدار رسید دریافت نماید. بهتر است دریافت کننده کالا در حین تحویل اگر کالا به لحاظ کمی یا کیفی ایرادی دارد و یا مغایر با توافق طرفین است در صورتجلسه تحویل ذکر نماید. اما اگر صورتجلسه تحویل از سوی خریدار امضا شود به این معنا می باشد که کالای تحویل شده فاقد هرگونه عیب و نقصی است.

بنده هفتم : قوه قاهره

یکی از مواردی است که طرف متعهد قرارداد می تواند به آن استناد کند تا از پرداخت خسارت معاف شود. قوه قاهره دارای شرایطی است که به بررسی آن می پردازیم.

الف) حادثه باید خارجی باشد :

به این معنا که حادثه به متعهد قابل انتساب نباشد و به او ارتباطی نداشته باشد مانند رخ دادن زلزله.

ب) حادثه غیرقابل دفع باشد:

یعنی اجرای قرارداد غیرممکن شود . مثلا اگر شخصی متعهد شده باشد که کالایی را وارد کشور نماید و سپس واردات آن کالا ممنوع شود اجرای قرارداد غیرممکن شده و باید مصداق قوه قاهره دانست لذا متعهد باید وجوه دریافتی را مستند کند و مسئولیتی جهت جبران خسارات احتمالی ندارد.

ج) حادثه غیرقابل پیش بینی باشد:

حادثه ای را می تواند قوه قاهره دانست که برای انسان متعارف قابل پیش بینی نباشد و بعد از قرارداد محقق شده باشد. به عنوان مثال اگر بعد از انعقاد قرارداد کشور تحریم شود می تواند مصداق قوه قاهره باشد.

بنابراین هر حادثه ای با جمع سه شرط گفته شده می تواند مصداق قوه قاهره باشد.

وکیل تنظیم قرارداد در تهران درخصوص اثر قوه قاهره بر قرارداد افزود می تواند گفت متعهد از پرداخت خسارت معاف می شود و البته باید گفت اصل بر عدم وقوع قوه قاهره است و اثبات وقوع آن اصولا با شخص متعهد است. به لحاظ اصول حقوقی اگر قوه قاهره دائمی باشد می توان گفت قرارداد منفسخ خواهد شد ولی اگر قوه قاهره موقتی باشد قرارداد تا رفع مانع معلق خواهد شد. اما بهتر است که تکلیف قرارداد در صورت دائمی با موقت بودن مانع مشخص شود.

بند هشتم: ضمانت اجرا

یکی از مهم ترین مواد قراردادی بحث تعیین ضمانت اجرا در قرارداد می باشد. یکی از متداول ترین مواردی که در ماده مربوط به ضمانت اجرا قرار دارد وجه التزام است. وجه التزام یعنی تعیین خسارت مقطوع در قرارداد. درصورتی که در قرارداد خسارت مشخصی برای عدم اجرای تعهد در قرارداد تعیین نشده باشد و شخص متعهد له مدعی ورود خسارت به خود باشد، برای دریافت خسارت باید ورود خسارت را اثبات نماید. اما در صورتی که وجه التزام تعیین شده باشد دیگر نیازی به اثبات ورود خسارت که کار دشواری است نخواهد بود.

بند نهم : داوری

در قرارداد می توان بندی به عنوان داوری درج کرد تا در صورت بروز اختلاف میان طرفین قرارداد، طرفین به شخص داور رجوع نمایند تا او به اختلافات رسیدگی نماید. البته باید متذکر شد که اصولا محاکم دادگستری صلاحیت رسیدگی به اختلافات را دارا می باشند. اما به جهات مختلف اعم از هزینه دادرسی ، اوقات طولانی مدت محاکم و ... درج شرط داوری می تواند به نفع طرفین قرارداد باشد.

وکیل تنظیم قرارداد در تهران اشاره داشت بندهای بیان شده باتوجه به نوع قرارداد متفاوت خواهد بود. هر چه قرارداد و موضوع آن تخصصی تر باشد تنظیم آن قرارداد هم مهم و حساس خواهد بود . در پایان باید توجه داشت که حتما تمامی صفحات یک قرارداد توسط طرفین امضاء واثر انگشت داشته باشد حتی توصیه می شود ضمائم قرارداد هم امضا شود. همچنین در قرارداد تاریخ انعقاد قرارداد و محل امضا قرارداد نیز ذکر شود.