درلغت فارسی برهم نهادن دو امر مادی یا معنوی در مقام سنجش و اندازه گیری را گویند که در زبان عربی باین معنی نیامده و تطابق باین معنی است نه تطبیق. در اصطلاحات ذیل بکار رفته است:

مقایسه حقوق دوکشور دریک یا چند یا همه پدیده ها و موضوعات بمنظور یافتن بهترین راه حل حقوقی و استفاده ازآن. ترجمه اصطلاح Droit Compare به حقوق تطبیقی درست بنظر نمی رسد زیرا ازمقایسه دو حقوق یک حقوق ثالث که اسم آن حقوق تطبیقی باشد پدید نمیآید. و هم چنین ترجمه آن به ((حقوق مقایسه)) و ((حقوق مقارن)) که پاره ای از مؤلفان فارسی و عربی کرده اند درست نیست آنچه که درخارج وجود دارد بطور دقیق میتوان بآن سنجش حقوقی گفت. میتوان گفت که اصطلاح لاتین آن هم دور از حقیقت امر است. 1278 مکرر- (اساس) تطبیق (دادرسی مدنی) خط یا امضاء یا مهر یا اثر انگشت کسیکه انتساب هریک از این امور باو مسلم بوده وآن شخص خط یا مهر یا اثر انگشت یا امضاء دیگری را که باو نسبت داده اند انکارکرده باشد که برای آزمایش صحت و سقم انکار او مورد انکار را با اساس تطبیق می سنجند. چنانکه گفته ایم: خود بسود وزیان نقش خود دهد تغییر مسلم است که او جاودانه زندیق است اگر زبان کند انکار عشق از دل پرس که صفحه دل عاشق اساس تطبیق است.

(جزا) اصطلاح قدیمی است بمعنی شکایت و دعوی است و در امورکیفری و مدنی بکار می رفت (ماده 89 - 150 قانون جزا)

تلاقی دو فکر در جهت عکس یکدیگر بطوری که جمع بین آنها مقدور نباشد. در اصطلاحات ذیل بکار می رود:

بمعنی تعارض تسمیه و اشاره است. (رک. تعارض وصف و اشاره)

(فقه) مقصود از اصل , اصل عملی است (رک. اصل عملی) که معادل فرض قانونی است و مقصود از ظاهر، اماره است (رک. اماره) مثلا اگر مال مورد ودیعه تلف شود و مالک خسارت بخواهد وامین ادعاء کند که بدون تعدی و تفریط تلف شده است اصل عدم وقوع مواظبت واحتیاط لازم ازطرف امین بنفع مالک جاری است ولی ظاهر درباب امانات این است که امین خیانت نمیکند زیرا اشخاص مال خود را بعد از تجربه وآزمایش واعتماد به شخصی میدهند وغالبا امین خیانت نمیکند. این ظاهر بنفع امین است در این جا اصل و ظاهر باهم تعارض دارند. درعمل گاهی ظاهر را بر اصل مقدم میدارند و گاهی اصل را و در فقه قاعده کلی برای تمام موارد تعارض اصل وظاهر دیده نشده است. بنابراین موقعی اصل وظاهر باهم تعارض دارند که مقتضای اصل، مخالف با مقتضای ظاهر باشد.

(فقه) تغایر و ناسازگاری بین مدلول دو اماره (رک. اماره) مانند تغایر مدلول دو حدیث ویا تغایر مدلول یک آیه و یک حدیث و یا تعارض اقتضاء دو اجماع و مانند اینها را گویند.

(فقه) هرگاه مفاد شهادت شهود ی

کسی که شغل معمولی خود را معاملات تجاری قرار دهد ( ماده یک قانون تجارت ) برای این که کسی تاجر شناخته شود باید اولاً معاملات تجاری انجام دهد ثانیاً انجام معاملات تجاری به نام خود و برای خود باشد . ثالثاً معاملات تجاری شغل معمولی و عادی وی باشد . رابعاً دفاتر تجاری داشته باشد . کسبه نیز تاجر محسوب می شوند هر چند از داشتن دفاتر تجاری معاف هستند .

در لغت به معنی قرار دادن در امن و آسایش است در اصطلاح به معنی وثیقه و تضمین است و قرار تأمین قراری است که در حقیقت وثیقه ای برای متقاضی آن مقرر می دارد .

1- به کلیه عملیات مربوط به تهیه امکانات و اقلام مورد نیاز از مرحله شناسایی منابع عرضه کالا ، تأمین اعتبار خرید و پیگیریهای لازمه اطلاق می گردد . 2- اقداماتی است که به منظور حفاظت یک نیرو در برابر جاسوسی ، دیدبانی ، خرابکاری ، دخالت و غافلگیری به عمل می آید . 3- شرایطی است که از برقراری اقداماتی جهت حفاظت اخبار معین ، سیستم ها ، ترکیب ها و تجهیزات برای جلوگیری پرسنل دشمن یا نفوذ دشمن ناشی می شود . 4- به مفهوم تاکتیکی عبارت است از تصرف یک موضع یا عارضه حساس به وسیله نیرو و آتش بدون نیرو .

اختصاص دادن تمام یا قسمتی از اعتبار مصوب برای هزینه معینی .

عبارت است از الغاء یک تعهد به موجب تعهد دیگر که جای تعهد اول را می گیرد تبدیل تعهد ممکن است به صورت تغییر مدیون یا بستانکار یا طلب باشد .

وقتی که در نتیجه یک تعهد جدید بستانکار تازه ای جانشین بستانکار سابقی که مدیون در مقابل او بری شده ، بشود مثل این که بستانکار می خواهد کمکی به ثالثی بکند به بدهکار خود می گوید همان تعهد را در مقابل ثالث بنماید و دین خود را به او بپردازد .

موقعی که متعهد و متعهدله به تبدیل تعهد اصلی به یک تعهد تازه که جای تعهد قبلی را بگیرد تراضی کنند در این صورت متعهد او تعهد قبلی فارغ می شود.

اگر شخص ثالثی با رضایت متعهد له قبول کند که دین متعهد را بدهد این را تبدیل مدیون تعهد نامند چنانکه تبدیل تعهد به اعتبار تبدیل مدیون نامیده می شود .

(مدنی) اگر شخص ثالثی با رضایت متعهد له قبول کند که دین متعهد را بدهد این را تبدیل مدیون تعهد نامند چنانکه تبدیل تعهد به اعتبار تبدیل مدیون نامیده می شود .

معاملات به قصد انتفاع به طوری که در تفاهم عرف بر آن صدق تجارت نماید .

عبارت است از تکنیکی که مدیران را از وجود مسائل و مشکلات موجود در سازمان آگاه می سازد و با بررسی های منظم ، راه حل های مناسبی را برای رفع هر یک از آن مشکلات ارائه می دهد . این تجزیه و تحلیل با اصول و روش تحقیق عملی بنیان نهاده شده است .

اعتباری را که از طریق رده بالاتر اختصاص داده شده و ابلاغ می گردد و هزینه کردن‌ آن امکان پذیر است .