قوانین
مالی و تجاری - قانون تشویق و حمایت سرمایه گذاری خارجی - فصل هفتم - مقررات نهایی
ماده 20 - دستگاههای اجرایی ذیربط مکلفند در خصوص تعهدات متقابل در چارچوب صدور روادید، اجازه اقامت، صدور پروانه کار و اشتغالحسب مورد برای سرمایهگذاران، مدیران و کارشناسان خارجی برای بخش خصوصی مرتبط با سرمایهگذاریهای خارجی مشمول این قانون و بستگاندرجه یک آنها براساس درخواست سازمان اقدام نمایند. تبصره - موارد اختلاف بین سازمان و دستگاههای اجرائی با نظر وزیر امور اقتصادی و دارائی حل و فصل میشود.
ماده 21 - سازمان مکلف است امکان دسترسی همگانی را به کلیه اطلاعات مربوط به سرمایهگذاری و سرمایهگذاران خارجی، فرصتهایسرمایهگذاری، شرکای ایرانی موضوع فعالیت و سایر اطلاعاتی که در اختیار آن سازمان قراردارد فراهم نماید.
ماده 22 - کلیه وزارتخانهها و شرکتها و سازمانهای دولتی و مؤسسات عمومی که شمول قانون بر آنها مستلزم ذکر نام است مکلفند کلیهاطلاعات مورد نیاز سرمایهگذاری خارجی و گزارش سرمایهگذاریهای خارجی انجام شده را در اختیار سازمان قرار دهند تا این سازمان براساس مادهفوق عمل نماید.
ماده 23 - وزیر امور اقتصادی و دارایی مکلف است هر شش ماه یک بار گزارش عملکرد سازمان در خصوص سرمایهگذاری خارجی موضوع اینقانون را به کمیسیونهای ذیربط مجلس شورای اسلامی ارسال نماید.
ماده 24 - از تاریخ تصویب این قانون و آییننامه اجرائی آن، قانون جلب و حمایت سرمایههای خارجی - مصوب 1334.9.7 - و آییننامهاجرائی آن لغو میگردد. سرمایههای خارجی که قبلاً براساس قانون مزبور مورد پذیرش قرار گرفتهاند تحت شمول این قانون قرار میگیرند. مفاد اینقانون توسط قوانین و مقررات آتی در صورتی لغو یا تغییر مییابد که لغو یا تغییر این قانون در قوانین و مقررات مذکور تصریح شده باشد.
ماده 25 - آییننامه اجرائی این قانون ظرف مدت دو ماه توسط وزارت امور اقتصادی و دارائی تهیه و به تصویب هیأت وزیران خواهد رسید.