رای وحدت رویه دیوان عالی کشور چون در مورد فرجام خواستن ازحكم مربوط به تصرف عدوانی كه مرجع رسیدگی بدوی دادسرای شهرستان بوده بین شعب حقوقی دیوان كشور اختلاف نظر وجود داشته موضوع بر طبق قانون مربوط به وحدت رویه قضایی مصوب 1328 در هیئت عمومی دیوان عالی كشور طرح گردیده و اكثریت چنین رأی داده اند: چون در ماده 5 قانون جلوگیری از تصرف عدوانی كه ملاك قابل پژوهش بودن حكم دادستان در مورد تصرف عدوانی است ذكری از قابل فرجام بودن حكم دادگاه نشده و عمومات قانونی راجع به قابل فرجام بودن احكام شامل مورد نیست و از روح قانون مذكور مستفاد می شود كه نظر قانون گذار در مورد جلوگیری از تصرف عدوانی بر تسریع و تسهیل است لذا قبول دادخواست فرجامی نسبت به احكام مربوط به تصرف عدوانی كه مرجع رسیدگی بدوی دادسرا بوده برخلاف مفاد قانون نامبرده است.