رأی وحدت رویه هیأت عمومی دیوان عالی کشور بطوریکه از اطلاق و عموم ماده 262 قانون کیفر عمومی مستفاد می گردد ، ارتکاب اعمال مذکور در آن ماده در صورتیکه مقرون به قصد اضرار و یا جلب منافع غیر مجاز با سوء نیت باشد ، قابل تعقیب و مجازات است ، هر چند مالکیت اموال موضوع جرم مشمول فوق بطور اشتراک و اشاعه باشد . این رأی طبق ماده واحده قانون وحدت رویه مصوب سال 1328 در موارد مشابه لازم الاتباع است . هیأت عمومی دیوان عالی کشور

رأی وحدت رویه هیأت عمومی دیوان عالی کشور نظر به اینکه به موجب ماده 24 قانون مجازات عمومی ، مقررات تکرار جرم نسبت به کسانی قابل اعمال است که از تاریخ قطعیت حکم مجازات قبلی تا زمان اعاده حیثیت یا حصول مرور زمان مرتکب جنحه یا جنایت جدیدی شوند و با توجه به اینکه در ماده 57 قانون مذکور سلب حیثیت و اعاده آن فقط در مورد جرایم عمدی مقرر شده است ، نتیجتاً محکومیت به جرایم غیر عمدی از نظر اینکه سالب حیثیت نبوده و زمان اعاده حیثیت ندارد از شمول مقررات مربوط به تکرار جرم خارج خواهد بود ، بنابراین رأی شعبه 11 مبنی بر اینکه محکومیت قبلی متهم به ارتکاب جرم غیر عمدی موجب اعمال مقررات تکرار جرم در تعیین مجازات جرم بعدی نیست موجه بنظر می رسد . این رأی طبق ماده واحده قانون مصوب تیرماه 1328 در موارد مشابه لازم الاتباع است . هیأت عمومی دیوان عالی کشور