ولایت قسمتی از مملکت است که دارای یک شهر حاکم‌نشین و توابع باشد اعم از این‌که حکومت آن تابع پایتخت یا تابع مرکز ایالتی باشد. (بند 115 قانون انجمن‌های ایالتی و ولایتی مصوب 1/2/1286)

کسانی که وسیله معاش معلوم ندارند و از روی بی‌قیدی و تنبلی در صدد تهیه کار برای خود بر نمی‌آیند ولگرد محسوب می‌شوند. (ماده 273 قانون اصلاح مواد 10-11-12-173-273 قانون کیفر عمومی مصوب 4/5/1322)

پدر و جد پدری و وصی منصوب از طرف یکی از آنان ولی خاص طفل نامیده می‌شود. (ماده 1194 قانون مدنی)

وظایف نماینده شامل نطق پیش از دستور، بحث‌های داخل دستور، بحث‌های جلسات کمیسیون‌ها، اظهارنظراتی که برای اعمال اصل هشتاد و چهارم قانون اساسی انجام می‌شود و سایر موارد نظارتی و قانونی است. اصل هشتاد و چهارم قانون اساسی: هر نماینده در برابر تمام ملت مسئول است و حق دارد در همه مسایل داخلی و خارجی کشور اظهارنظر نماید.

1 - تعیین‏ سیاستها کلی‏ نظام‏ جمهوری‏ اسلامی‏ ایران‏ ثس‏ از مشورت‏ با مجمع تشخیص‏ مصلحت‏ نظام‏. 2- نظارت‏ بر حسن‏ اجرای‏ سیاستهای‏ کلی‏ نظام‏. 3 - فرمان‏ همه‏ پرسی‏. 4 - فرماندهی‏ کل‏ نیروهای‏ مسلح‏. 5 - اعلام‏ جنگ‏ و صلح‏ و بسیج‏ نیروهای‏. 6 - نصب‏ و عزل‏ و قبول‏ استعفای‏ : الف‏ - فقه‏ های‏ شورای‏ نگهبان‏. ب‏ - عالیترین‏ مقام‏ قوه‏ قضاییه‏. ج‏ - رییس‏ سازمان‏ صدا و سیمای‏ جمهوری‏ اسلامی‏ ایران‏. د - ریییس‏ ستاد مشترک‏. ه‏ - فرمانده‏ کل‏ سپاه‏ پاسداران‏ انقلاب‏ اسلامی‏. و - فرماندهان‏ عالی‏ نیروهای‏ نظامی‏ و انتظامی‏. 7 - حل‏ اختلاف‏ و تنظیم‏ روابط قوای‏ سه‏ گانه‏. 8 - حل‏ معضلات‏ نظام‏ که‏ از طرق‏ عادی‏ قابل‏ حل‏ نیست‏، از طریق‏ مجمع تشخیص‏ مصلحت‏ نظام‏. 9 - امضا حکم‏ ریاست‏ جمهوری‏ پس‏ از انتخاب‏ مردم‏ صلاحیت‏ داوطلبان‏ ریاست‏ جمهوری‏ از جهت‏ دارا بودن‏ شرایطی‏ که‏ در این‏ قانون‏ می‏ آید، باید قبل‏ از انتخابات‏ به‏ تایید شورای‏ نگهبان‏ و در دوره‏ اول‏ به‏ تایید رهبری‏ برسد. 10 - عزل‏ رییس‏ جمهور با در نظر گرفتن‏ مصالح‏ کشور پس‏ از حکم‏ دیوان‏ عالی‏ کشور به‏ تخلف‏ وی‏ از وظایف‏ قانونی‏، یا رای‏ مجلس‏ شورای‏ اسلامی‏ به‏ عدم‏ کفایت‏ وی‏ بر اساس‏ اصل‏ هشتاد و نهم‏. 11 - عفو یا تخفیف‏ مجازات‏ محکومیت‏ در حدود موازین‏ اسلامی‏ پس‏ از پیشنهاد رییس‏ قوه‏ قضاییه‏. رهبر می‏ تواند بعضی‏ از وظایف‏ و اختیارات‏ خود را به‏ شخص‏ دیگری‏ تفویض‏ کند. (اصل یکصد و ده قانون اساسی)

وظایف و اختیارات هیات رئیسه عبارتند از: 1- مسئولیت کلیه امور اداری، مالی، استخدامی و سازمانی مجلس 2- تصویب بودجه پیشنهادی سالیانه مجلس و ارجاع آن به کمیسیون برنامه و بودجه و محاسبات مجلس جهت طی مراحل قانونی 3- مشارکت در تصویب حقوق مالی نمایندگان طبق آئین‌نامه داخلی مجلس شورای اسلامی 4- انتظام و حفظ انضباط جلسات مجلس 5- نظارت بر انجام امور مربوط به گزارش‌ها و چاپ و توزیع آنها 6- تهیه و تنظیم برنامه هفتگی مجلس 7- مسئولیت و نظارت بر رعایت اوقات و مهلت‌های قانونی مذکور در آئین‌نامه داخلی مجلس شورای اسلامی 8- دعوت از وزیران و مسئولان اجرایی و قضایی به مجلس 9- اعلام مراتب رد اعتبارنامه یا استعفای نمایندگان به وزارت کشور 10- بررسی و حل و فصل مسایل و مشکلات کمیسیون‌ها و شعب 11- حفظ شان و منزلت و اقتدار مجلس و دفاع از حقوق و جایگاه قانونی نمایندگان 12- نظارت بر عملکرد نمایندگان منتخب

اعتراض یا پروتست را گویند مورد اعتراض واخواسته و معترض واخواه و کسی که اعتراض به ضرر او است واخوانده نامیده شود و نفس عمل اعتراض را واخواهی گویند . واخواست نتیجه واخواهی است .

معترض عنه را گویند .

عمل اعتراض را گویند .

معترض علیه را گویند .

معترض را گویند .

برگشت کلیه اسناد هزینه شده توسط افسران پرداخت ( عامل ) به داراییهای مربوطه را واریز حساب یا تسویه حساب گویند .

در لغت به معنی استوار و آنچه که به آن اعتماد شود و محکم کاری کردن را گویند . اصطلاحاً در معانی ذیل به کار رفته است . الف - در اصطلاح مالی است که وام گیرنده تحت یکی از صور قانونی آن را نزد وام دهنده می گذارد و وام می ستاند که اگر در موعد مقرر آن را پس ندهد وام گیرنده بتواند از محل فروش وثیقه و قیمت آن طلب خود را کلاً یا بعضاً وصول کند . ب - مالی که برای تضمین حسن اجراء تعهد داده می شود در این صورت دین بالفعل و محقق وجود ندارد .

وثیقه ای که در مقابل گرفتن قرض داده می شود در مقابل وثیقه های غیر استقراضی از قبیل وثیقه حسن انجام تعهد یا وثیقه ای که کفیل می دهد تا در صورت حاضر نکردن مکفول عنه از محل وثیقه او میزان معینی به نفع دولت ضبط شود .

مالی که وثیقه دهنده به عنوان تکمیل وثیقه اول به وام دهنده به رسم وثیقه می دهد.

متعهد در مقابل تعهدی که دارد می تواند دو نوع وثیقه بدهد . الف - وثیقه عینی که از طریق رهن یا بیع شرط و به طور کلی معاملات با حق استرداد چنین وثیقه ای می دهد . ب - وثیقه ذمه ای که ذمه کسی را به وثیقه می دهد چنانکه در ضمان تضمامنی ، ضامن در واقع ذمه خود را وثیقه دین مضمون عنه می کند .

نوعی وثیقه است که به تازگی و تحت عنوان بالا پیدا شده .

تعهد شخصی است که متعهد اصلی و یا شریک ضامن می کند . مورد وثیقه در واقع تعهد مزبور است و در مقابل وثیقه عینی استعمال می شود .

هرگاه مورد وثیقه عین و یا حق عینی باشد آن وثیقه را وثیقه عینی نامند .

جمع وجه است .