وجوه و نقود و پول های متعلق به دولت را گویند .

وجوه ناقل به هر یک از معاملاتی گفته می شود که ناقل عین یا منافع ملک یا مال باشد بنابراین عقد رهن از وجوه ناقله نیست ولی بیع و اجاره و ابراء و وصیت تملیکی از وجوه ناقله می باشند .

یا‌ آبونمان عنوان عقودی است که در آنها تعهد به طور متناقض یا مجدد انجام شود و عوض آن مقطوعاً معین و یکجا باشد . وجه التزام مبلغی که طرفین قرارداد پیش از وقوع خسارت ناشی از عدم اجراء قرارداد یا تأخیر اجراء آن ، به موجب توافق معین کنند .

حق بیمه را گویند .

مبلغ مذکور در چک را گویند .

وجوهی که پس از اختصاص اعتبار با صدور تخصیص از طریق رده های مافوق واگذار و دریافت می شود مثل خزانه یا وزارت دارایی به حساب های دستگاه های اجرائی .

سندی که موضوع اصلی آن بیان مبلغی وجه باشد آن مبلغ را وجه سند گویند .

پول یا مالی است که به منظور تضمین اجراء تعهدی بطرف سپرده شود و ممکن است به صورت وجه نقد یا ضمانت نامه بانکی یا غیر وجه باشد مانند مال غیر منقول .

در عقد کفالت اگر کفیل تعهد کند که در صورت عدم احضار مکفول وجهی یا مالی بدهد آن وجه یا مال را وجه الکفاله یا مال الکفاله گویند .

مرادف با وجه الضمانه است .

وجه الضمانه ای که به مراجع قضائی سپرده می شود .

وجه الضمان هرگاه وجه نقد باشد آن را وجه الضمان نقدی می نامند .

به معنی تنخواه گردان است .

اعتباراتی و یا وجوهی که پس از اختصاص اعتبار با صدور تخصیص به رده های زیر مجموعه واگذار می شود مثل واگذاری اعتبارات از طریق مالی دستگاه های اجرائی به امور مالی رده ها .

به معنی ودیعه گیر استعمال شده است .

عقدی است که به موجب آن یک نفر مال خود را به دیگری می سپارد برای این که آن را مجاناً نگهدارد . ودیعه گذار را مودع و ودیعه گیر را مستودع یا امین می گویند .

امانت نهادن اسناد در دفاتر اسناد رسمی .

ودیعه گذاشتن به امر دادگاه .

کسی که مال خود را نزد دیگری به رسم ودیعه می گذارد .

کسی که مال غیر را به ودیعه می گیرد .